Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

draft 2017 01 22

κεφάλαιο 15 Αλλαγή αντικειμένου εργασίας κάθε 5 με 7 χρόνια - να σπάσει ο κοινωνικός υπνωτισμός – σπάσιμο της εξειδίκευσης

Είμαι ένας από τους τύπους ανθρώπου που βαριέται εύκολα τα ίδια και τα ίδια.
Πάντα είχα την απορία πως οι συνήθεις κάποιων ανθρώπων είναι τόσο επίμονα σταθερές.
Πάντα είχα την απορία πως πολλοί συνάνθρωποι μου εργάζονταν στο ίδιο αντικείμενο για πάρα πολλά χρόνια ή ακόμα και για ολόκληρη την ζωή τους.
 
Πολλές φορές έκανα υποχωρήσεις στην ζωή μου και εργάστηκα σε αντικείμενα τα οποία δεν με ενδιέφεραν προκειμένου να έχω έναν δικό μου μισθό και μία σχετική οικονομική ελευθερία την οποία όμως ποτέ δεν απέκτησα γιατί πολύ απλά κάτι τέτοιο ουσιαστικά δεν υπάρχει στις κοινωνίες των ανθρώπων. Εν τέλει με διάφορες προφάσεις υπέβαλα την παραίτηση μου και έφευγα ή με απέλυαν. Μάλλον είμαι τυχερός γιατί πάντα κάτι στο σύστημα μου ήταν αδύνατο να καταπιεστεί. Στην ηλικία που είμαι σήμερα έχω καταλάβει ότι η οικονομική αυτονομία των ανθρώπων είναι πλαστή, είναι φαντασίωση. Η αυτονομία είναι ένας αξιακός χώρος που πρέπει να διεκδικήσει κάποιος από τον κοινό χώρο της κοινωνίας των ανθρώπων, οι οποίοι είναι διασυνδεμένοι από την φύση τους ως κοινωνικά όντα. Μάλιστα αυτού του τύπου η αυτονομία παύει να είναι ένας ευγενής σκοπός την στιγμή που παραβιάζει την αυτονομία των άλλων. Είναι το παλιό ρητό που λέει ότι η ελευθερία σου σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία των άλλων.  Στο κεφάλαιο 03 αναφέρθηκα στους ψυχοπαθείς, αυτούς που προσπαθούν να υποτάξουν τους άλλους. Πιθανότατα μερικοί από αυτούς γνωρίζουν μεθόδους για να υποτάξουν τους άλλους και με αυτούς τους τρόπους εκτρέφουν δούλους. Δύο από αυτές είναι α. η κακοποίηση των ανθρώπων σε παιδική ηλικία καθιστώντας τους μουδιασμένους ψυχολογικά για μία ολόκληρη ζωή, κάνοντας τους δούλους των συνηθειών τους και εν τέλει ψυχοπαθής. Και β. είναι ο ιδρυματισμός. Αυτό που παθαίνουν οι άνθρωποι αν ζουν κάνοντας τα ίδια και τα ίδια στους ίδιους χώρους για πάρα πολλά χρόνια. Ο ιδρυματισμός.


Πολλοί έγκλειστοι για πολλά σε ιδρύματα και φυλακές χάνουν το μυαλό τους και αδυνατούν να ζήσουν έξω από αυτά. Αδυνατούν να αλλάξουν την ζωή τους. Μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί φυλακισμένοι λίγο μετά από την αποφυλάκιση τους κάνουν κάποια παρανομία μόνο και μόνο για να πιαστούν και να επιστρέψουν στην φυλακή. Δεν είναι απλά και μόνο βόλεμα, προκειμένου να εξασφαλίσουν την στέγαση και την τροφή τους. Είναι νόσος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να φανταστούν τους εαυτούς τους να κάνουν κάτι διαφορετικό. Θεωρώ ότι αυτό το φαινόμενο είναι εξαιρετικά ευρύτερο από τα στενά όρια των περιφραγμένων ψυχιατρικών ιδρυμάτων και φυλακών. Αυτό το φαινόμενο αγγίζει όλους τους ανθρώπους που λαμβάνουν από πολύ μικρή ηλικία επαγγελματική κατεύθυνση, πριν καλά καλά κατανοήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και χωρίς να το καταλάβουν παγιδεύονται σε ένα αντικείμενο εργασίας για μία ολόκληρη ζωή. Στην αρχή της καριέρας τους είναι γεμάτοι όρεξη και όνειρα. Μερικά χρόνια μετά, ο χρόνος διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, γίνονται κάτι σαν υπνωτισμένα αυτόματα ρομπότ που εργάζονται το πολύ πολύ λίγο παραπάνω από το μίνιμουμ των δυνατοτήτων τους.
Το φαινόμενο αυτό είναι εξαιρετικά έντονο στους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Από την άλλη πλευρά μέτρα του τύπου να προσλαμβάνονται άνθρωποι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς καμία μέριμνα για το τι θα κάνουν μετά δεν λύνει το πρόβλημα. Το επιδεινώνει, γιατί με βάση την ανασφάλεια που δημιουργεί μία σύμβαση ορισμένου χρόνου εργασίας, οι άνθρωποι αντί να διεκδικήσουν την ζωτική τους αυτονομία, χωρίς να το κατανοούν καταλήγουν να επιζητούν τον ιδρυματισμό τους απαιτώντας να μονιμοποιηθούν. Θεωρώ ότι στη νέα εποχή θα πρέπει να προωθηθεί η κυκλική εναλλαγή αντικειμένων εργασίας για όλους τους ανθρώπους ή ακόμα και η ενασχόληση με πάνω από ένα αντικείμενο. Παράλληλα θα πρέπει να καταργηθεί το οχτάωρο, όχι με την έννοια που έχει καταργηθεί σήμερα. Δηλαδή η εργασία να είναι εργασία και όχι απασχόληση και οι χρόνοι της εργασίας να μην συνθλίβουν την ενέργεια και τις προσωπικότητες των ανθρώπων οι οποίοι θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν την αυτονομία τους, στον ελεύθερο τους χρόνο. Άρα το υποχρεωτικό οχτάωρο, θα μπορούσε να γίνει εξάωρο ή ακόμα και τετράωρο εφόσον η εργασία ανταμείβεται δίκαια. Όμως η ακριβής περιγραφή του μοντέλου της εργασίας θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικής έρευνας με γνώμονα τις αντικειμενικές ανάγκες σε συνδυασμό με τον σεβασμό στην αξία της εν δυνάμει προσωπικής αυτονομίας  και δεν μπορεί να περιγραφεί γενικά. Αν οι άνθρωποι κάνουν λάθος στην επιλογή του αντικειμένου εργασίας τους να μην νιώθουν εγκλωβισμένοι αλλά να τους δίνεται ευκαιρία να αλλάξουν. Χωρίς να είμαι σίγουρος, αλλά ακλουθώντας την φυσιολογία των κυττάρων του ανθρώπου που ανανεώνονται κάθε 7 χρόνια, κάθε 5 με 7 χρόνια το πολύ στους εργαζόμενους θα πρέπει να δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουν το αντικείμενο εργασίας τους σε μία σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία της νέας εποχής.


20170120
Φιλοσοφία, τρόπος ζωής, Θρησκεία ανάληψη ευθύνης, καταναλωτική συνείδηση

Κεφάλαιο 13 Οικουμενική Απογραφή με ενεργή ατομική συμμετοχή

(Ειδικότερα. Διαφάνεια / αρχή από τα δημόσια οικονομικά μεγέθη / απογραφή
ζητήστε απόδειξη μας λένε. οκ ζητάμε αποδείξεις από την κυβέρνηση και ίσως αυτό να έπρεπε να κάνει μόνο μία κοινοβουλευτική διαδικασία..)
Για να λειτουργήσει η ιδέα της επανασύνδεσης της ανθρωπότητας με την φύση είναι απαραίτητη η αποδοχή της ιδέας από μία κρίσιμη μάζα του πληθυσμού με την ενεργή συμμετοχή της θα γίνει προσωρινά η ηγετική μάζα της ανθρωπότητας και της νέας εποχής. Φυσικά όταν λέω ηγετική δεν εννοώ αρχηγική μάζα, αλλά εννοώ αυτούς που θα είναι οι πρώτοι που θα επιλέξουν να εργαστούν για να φέρουν την νέα εποχή. Θα εργαστούν πρώτα και κύρια για τους εαυτούς τους και ως το παράδειγμα για όλους τους υπόλοιπους. Αυτή η πρώτη κρίσιμη μάζα χωρίς να αποκλείει κανέναν θα ξεκινήσει να παράγει το φαγητό και παράλληλα θα οργανώσει ένα απογραφικό σύστημα και ένα σύστημα διανομής των ανταλλακτικών προϊόντων. Τα προϊόντα αυτά δεν θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τα εμπορικά προϊόντα. Αυτό δεν θα πει ότι δεν θα έχουν καμία αξία αλλά η αξία τους δεν θα υπολογίζεται σε χρήματα αλλά σε μονάδες ανάγκης, δηλαδή κατά πόσο ένα προϊόν είναι πρώτης ανάγκης. Για παράδειγμα το καρότο είναι πιο σημαντικό από το ραπανάκι. Αν λοιπόν κάποιος από τις πολλές επιλογές που του δίνει το απογραφικό σύστημα, επιλέξει να πράξει ένα προϊόν πιο δεύτερης ανάγκης, την επόμενη χρονιά για αυτόν οι επιλογές που θα του δοθούν να περιέχουν περισσότερα προϊόντα πρώτης ανάγκης και λιγότερα δεύτερης.
Μία δεύτερη αλλά εξίσου σημαντική παράμετρος που θα καθορίζει την αξία, είναι ο βαθμός δυσκολίας της παραγωγής ενός συγκεκριμένου προϊόντος. Για παράδειγμα μία αγελάδα θέλει περισσότερη φροντίδα, φαγητό και νερό από ένα κοπάδι κότες.
Όλα αυτά χρειάζονται μελέτη και έρευνα από ειδικούς επιστήμονες στον τομέα της τροφής οι οποίοι θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην επίβλεψη της παραγωγής όπου χρειάζεται, στον έλεγχο και την πιστοποίηση αλλά και στο κομβικό κομμάτι του συστήματος της απογραφής και ανταλλακτικής διανομής. Οι συνεισφορά των ειδικών μετά από λίγα χρόνια θα πρέπει να επαλειφθεί παντελώς γιατί ο σκοπός είναι στον τομέα της παραγωγής φαγητού να είναι όλοι πλήρως καταρτισμένοι και η γνώση να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, όπως μεταδίδονται τα ήθη και τα έθιμα από τους γονείς στα παιδιά. Φυσικά η οργανωμένη πολιτεία θα έχει πάντα έναν επικουρικό ρόλο. Είδη οι άντρες καλούνται να αφιερώσουν ένα σημαντικό κομμάτι της νεότητας τους για να εκπαιδευτούν στα όπλα. Και όσο υπάρχουν οι τεχνίτες εντάσεις μεταξύ των λαών αυτό θα συνεχιστεί. Όμως σιγά σιγά αυτό το μοντέλο θα πρέπει να αλλάξει και αντί για στρατιωτική θητεία, όπως την ξέρουμε σήμερα, όλοι οι νέοι, άντρες και γυναίκες να λαμβάνουν την παιδεία για όλες τις πρώτες ανάγκες της πολιτείας. Δηλαδή όχι μόνο για την άμυνα αλλά και για την εξασφάλιση του νερού, της τροφής, βασικές γνώσεις για την διατήρηση της υγείας τους και εκπαίδευση στην παροχή πρώτων βοηθειών. Στο όραμα της νέας εποχής οι ένοπλες δυνάμεις θα γίνουν ένα στάδιο της υποχρεωτικής παιδείας και τα στρατόπεδα θα μοιάζουν περισσότερο με φάρμες.
Από ένα σημείο και μετά, οι ειδικοί, δηλαδή όσοι επιλέξουν να σπουδάσουν την τροφή, θα επικεντρωθούν στην έρευνα και την ανάπτυξη και την στελέχωση κάποιων οργανικών θέσεων στο σύστημα. Οι θέσεις αυτές δεν θα είναι μόνιμες. Η μονιμότητα και η εξαιρετικά στενή εξειδίκευση δεν έχουν θέση στη νέα εποχή.    

14 Αναδιανομή Γης και εγκατάλειψη της φεουδαρχίας 
Φαντάζομαι ότι είναι κάπως δύσκολο για κάποιους ανθρώπους να αλλάξουν τρόπο ζωής και να παραιτηθούν από την πολυτελή ζωή. Εγώ είμαι ένα από τα παιδιά που βρήκα περιουσία από τους γονείς μου και εξαιτίας των επαναστατικών απόψεων μου κινδυνεύω να χάσω. Όμως υπάρχει μία πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Στο όραμα της νέας εποχής χωράει και η επιχειρηματικότητα για όποιον το επιθυμεί. Ίσως κάποιοι φιλελεύθεροι να βγάζουν σπυριά όταν διαβάζουν για κεντρικά συστήματα απογραφής και διανομής τροφής και αναδιανομή της γαίας. Αλλά θα ήθελα να μάθω αν πραγματικά το έχουν σκεφτεί καλά. Είναι οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου προς εμπορική εκμετάλλευση; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή η οποία δεν εξασφαλίζει τα βασικά για τους πολίτες της; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή η οποία επιτρέπει σε παιδιά να στερούνται το γάλα και το ψωμί; Στην νέα εποχή το μικτό πολιτικό σύστημα που υπάρχει σε όλες τις χώρες του κόσμου θα τελειοποιηθεί. Σήμερα καμία χώρα δεν είναι αμιγώς καπιταλιστική ή αμιγώς σοσιαλιστική. Άρα η βασική ιδέα της εξασφάλισης του ευ ζην δεν κόβει τα φτερά σε όσους θέλουν να εξασφαλίσουν περισσότερες πολυτέλειες για τους ίδιους. Δεν βάζει ταβάνι στις ορέξεις κανενός αλλά αφαιρεί μόνο τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες από την επιχειρηματικότητα. Με άλλα λόγια,  η νέα εποχή δεν βάζει ταβάνι αλλά βάζει πάτωμα, το μίνιμουμ αποδεκτό βιοτικό επίπεδο για όλους και παράλληλα μία φιλοσοφία της επαφής όλων μας με την φύση. Πλούσιοι και φτωχοί, νέοι και ηλικιωμένοι, οι πάντες θα παράγουν την τροφή τους στην ισότιμα διανεμημένη καλλιεργούμενη γη. Η αναδιανομή της γης θα πρέπει να γίνει σταδιακά, αναίμακτα, με την συναίνεση των προηγούμενων ιδιοκτητών και πιθανός με κάποια ανταλλάγματα. Είμαι κατά τις όποιας επιβολής, έχω εμπιστοσύνη στην νοημοσύνη των ανθρώπων και αυτήν επικαλούμαι. Ίσως κάποιοι να μην θελήσουν να αλλάξουν ποτέ. Πραγματικά πιστεύω ότι ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση ο πλανήτης έχει χώρο και για αυτούς. Για αυτές τις περιπτώσεις θα χρειαστούν τα ανταλλάγματα όμως η βασική ιδέα για να λειτουργήσει θα πρέπει να έχει την αποδοχή της κρίσιμης μάζας. Σε διαφορετική περίπτωση με επιβολή και με το ζόρι η ιδέα είναι καταδικασμένη. 

σημειώσεις Η Γη δεν ανήκει σε κανέναν αλλά χρεώνεται ισότιμα για την παραγωγή τροφής

Οι κατοικίες παραμένουν ιδιοκτησίες την στιγμή που δεν καταλαμβάνουν πάνω από ένα μέγιστο εμβαδό (θα πρέπει να υπολογιστεί)

Ακόμα μπορεί να υπολογιστεί πόσοι άνθρωποι μπορούν να ζουν σε μία ορισμένη περιοχή ώστε η παραμονή τους εκεί να είναι βιώσιμη. Δηλαδή να υπάρχει χώρος για να στεγάζονται, να παράγουν την τροφή τους και να εργάζονται..

Ίσως να χρειάζεται η μετακίνηση πληθυσμών. Όχι με επιβολή αλλά ως συνειδητοποιημένη ανάγκη


19 01 2017

ιδέα για ανάπτυξη Αλλαγή μοντέλου ιδιοκτησίας


Κεφάλαιο 12 μίνιμουμ ατομική παραγωγή (τροφής – νερού)
Ο άνθρωπος θα αρχίσει να παράγει το φαγητό του, για να ξαναβρεί την χαμένη του αξιοπρέπεια

Βασική διαπίστωση για τους ανθρώπους της εποχής μας αποτελεί το γεγονός ότι ζουν αποστειρωμένοι και αποσυνδεμένοι από την φύση σε έναν ονειρικό κόσμο. Ειδικά για τους πληθυσμούς που ζουν στις πόλεις αλλά και γενικότερα σε όλη την Γη όπου έχει παρεισφρήσει ο δυτικός τεχνοκρατικός πολιτισμός, οι άνθρωποι όλο και περισσότερο απομακρύνονται από την φύση τους με αποτέλεσμα να νοσούν ψυχικά και σωματικά. Οι άνθρωποι σήμερα είναι ικανοί να ζουν σε μία σχεδόν εικονική πραγματικότητα στην οποία κάτι τόσο θηριώδης όπως οι εποχές του χρόνου τους αφήνουν ανεπηρέαστους. Αυτού του είδους η πρόοδος έρχεται με ένα τρομερό τίμημα για τα άτομα και την ανθρωπότητα στο σύνολο της που νοσεί από μία στρεβλή πολυτέλεια που για παράδειγμα τους επιτρέπει να έχουν καλοκαιρινά φρούτα τον χειμώνα και χειμωνιάτικα λιπαρά φαγητά από κρέας όλες τις εποχές, τεράστιες ποσότητες αλκοόλ και άλλων νόμιμων και παράνομων ναρκωτικών, καθημερινές ευκαιρίες για πάρτι, γιορτές και χορούς χωρίς καμία ουσιαστική αιτία, ταξίδια και διακοπές σε μέρη που στο παρελθόν θα ήταν αδιανόητο ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν με τέτοια ευκολία να βρεθούν. Όλα τα παραπάνω λειτουργούν σαν ανταμοιβές για μία καταπιεσμένη και μονότονη καθημερινότητα στην οποία οι άνθρωποι αισθάνονται συνθλιμμένοι, αδύναμοι και ανίσχυροι για να την αλλάξουν.    
Ίσως μία καλή αρχή για μία στροφή προς μία πιο ισορροπημένη ύπαρξη θα ήταν όταν η ανθρωπότητα στο σύνολο της, κληθεί να πράξει το φαγητό της και εξασφαλίσει το καθαρό νερό της. Με πρόχειρους υπολογισμούς καθημερινά ένας άνθρωπος καταναλώνει από 300 γραμμάρια έως μισό κιλό τροφή. Αν λοιπόν κάθε άνθρωπος που γεννιέται, εξοπλιστεί με γνώση και εμπειρία για το πώς θα παράγει τροφή, φτάνοντας στην εφηβεία θα μπορούσε να φτάσει στον στόχο της παραγωγής 200 κιλών τροφής, φυτικής και ζωικής τον χρόνο. Μία τέτοια ποσότητα επαρκεί, αν υπολογιστούν και οι πιθανές απώλειες ή οι κακές παραγωγικά χρονιές. Φυσικά εδώ μιλάμε για μία από τις πιο απλές ιδέες που μπορεί κάποιος να σκεφτεί, η οποία όμως αλλάζει δραστικά όλα τα δεδομένα και εξασφαλίζει την επανασύνδεση του ανθρώπου με την μητέρα Γη.
Προσωπικά δοκίμασα να πράξω τροφή για τον εαυτό μου στην νησιωτική επαρχεία της Ελλάδας και τα κατάφερα. Έτσι μπορώ να μιλήσω και από μία εμπειρική σκοπιά. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν πανεύκολο για εμένα ως παιδί που μεγάλωσε στην πρωτεύουσα. Όμως τα πράγματα γίνονται αρκετά ευκολότερα αποκτώντας εμπειρία ενώ το γεγονός ότι ο στόχος είναι πολύ χαμηλός σε σχέση με μία επαγγελματική παραγωγή κάνει την προσπάθεια εφικτή.
Μία βασική διευκρίνιση. Η ιδέα δεν είναι να παρατήσουμε ότι άλλο θέλουμε να κάνουμε για να γίνουμε γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Φανταστείτε το περισσότερο σαν μία μίξη του σύγχρονου τρόπου ζωής με τον τρόπο ζωής των παππούδων μας που είχαν μποστάνια και ζώα κοντά στην κατοικία τους για δική τους κατανάλωση.
Πιο συγκεκριμένα μία μικρή καλλιέργεια ή μία μικρή κτηνοτροφική μονάδα δεν χρειάζεται ένα οχτάωρο καθημερινής ενασχόλησης. Κάθε άλλο. Μία επίσκεψη την ημέρα στο μποστάνι ή στα ζώα για 15 λεπτά έως μία ώρα αναλόγως την εποχή είναι υπέρ αρκετή. Αυτό είναι το κόστος σε χρόνο. Είναι μία προσθήκη στην καθημερινή μας ρουτίνα της τάξεως των 20 λεπτών την ημέρα κατά μέσο όρο.
Επιπλέον και με την βοήθεια των σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων θα μπορούσε να υπάρχει ένα σύστημα απογραφής και διανομής της τροφής όπου χρειάζεται. Το σύστημα θα είναι ανταλλακτικό. Οι επαρχιώτες μπορεί και να γελάσουν στο άκουσμα αυτής της ιδέας την στιγμή που αρκετοί από αυτούς ακόμα ζουν κάπως έτσι. Όμως αυτοί που ζουν στις πόλεις και οι ίδιες οι πόλεις για να εναρμονιστούν θα πρέπει να αλλάξουν και αυτό δεν μπορεί να γίνει άμεσα.     
Οι πόλεις θα αλλάξουν μορφή και χώροι για καλλιέργεια θα πρέπει να δημιουργηθούν εκεί που σήμερα δεν υπάρχουν. Οι πόλεις σιγά σιγά θα πρέπει να απλωθούν με στόχο η κάθε κατοικία να έχει και τον απαραίτητο χώρο για την παραγωγή της τροφής.


22-01-2017 Ικαρία

περιεχόμενα – υποθετικό

Ενότητα 1   Ατομική ευθύνη
Κεφάλαιο 01 Η δύναμη της επιλογής
Κεφάλαιο 02 Η Νομική Υπόσταση

Ενότητα 2  Παθολογίες της ανθρωπότητας
Κεφάλαιο 03 Οι κυρίαρχοι ψυχοπαθής
Κεφάλαιο 04 Παθολογίες του πολιτικού συστήματος στις κοινωνίες που αναφέρουν και αναφέρονται στον όρο Δημοκρατία. (Οι Δημοκρατικοί και οι
Οι Ρεπουμπλικάνοι)
Κεφάλαιο 05 εθνικισμός εναντίων ανθρωπότητας – παλιό δημοσιευμένο

Κεφάλαιο ? Ο ρόλος των μίντια (Media και άλλες αηδίες)οι πολίτες ως μίντια (μοντέλο λειτουργίας ειδησιγαφικών σχημάτων)

Ενότητα 3 Νομιμοποίηση / απονομιμοποίηση των εξουσιών
Κεφάλαιο 06  ((Πως απόνομιμοποιούμε τις εκάστοτε εξουσίες.)) ((Μη νομιμοποίηση των εξουσιών - Πως νομιμοποιούμε (ανανεώνουμε την εμπιστοσύνη μας) στις εξουσίες – κράτη)) Πρόλογος
(Πολλές οπτικές γωνίες)
Κεφάλαιο 07  30 + λόγοι για τους οποίους οι εξουσιαστικές δομές δεν νομιμοποιούνται - (ανασφάλεια) (εξάρτηση)
Κεφάλαιο 08 Πως απόνομιμοποιούμε τις εξουσίες;
Κεφάλαιο 09 Κατάλογος κοινωνικών αξιών 

Ενότητα 4 Οι αξίες της νέας εποχής (Φιλοσοφία, τρόπος ζωής, Θρησκεία ανάληψη ευθύνης, καταναλωτική συνείδηση)
Κεφάλαιο 10 Δικαιώματα και προνόμια
Κεφάλαιο 11 ανταμοιβή / τιμωρία ή εθελοντισμός 
Κεφάλαιο 12 μίνιμουμ ατομική παραγωγή (τροφής – νερού)
Ο άνθρωπος θα αρχίσει να παράγει το φαγητό του, για να ξαναβρεί την χαμένη του αξιοπρέπεια
Κεφάλαιο 13 Οικουμενική Απογραφή με ενεργή ατομική συμμετοχή
Ειδικότερα. Διαφάνεια / αρχή από τα δημόσια οικονομικά μεγέθη / απογραφή
ζητήστε απόδειξη μας λένε. οκ ζητάμε αποδείξεις από την κυβέρνηση και ίσως αυτό να έπρεπε να κάνει μόνο μία κοινοβουλευτική διαδικασία..
Κεφάλαιο 14 Αναδιανομή Γης και εγκατάλειψη της φεουδαρχίας 
Κεφάλαιο 15 Αλλαγή αντικειμένου εργασίας κάθε 5 με 7 χρόνια - να σπάσει ο κοινωνικός υπνωτισμός – σπάσιμο της εξειδίκευσης

Ενότητα  5 Ρύθμιση των εμπορικών σχέσεων
16. Συνεργατικά μοντέλα επιχειρηματικότητας
17. Χρήμα χωρίς τόκο
κείμενο + 2 προτάσεις +
18. 2η πρόταση
19 Σεισάχθεια
20 πιθανές παγίδες

Ενότητα 6 Τοπική, εθνική, οικουμενική Δημοκρατία
21 ΑΞΙΑ Δημοκρατία – όλοι ομιλούν – όλοι κρίνονται από όλους
22 Άμεση Δημοκρατία ως απάντηση στα παγκόσμια προβλήματα
- Λογοδοσία – βάση της Απογραφής
23 Η Παγκοσμιοποίηση που θέλουμε
τέλος περιεχομένων

Η παγκοσμιοποίηση έχει γίνει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό και με την ευρύτερη έννοια του όρου. Έχει δημιουργηθεί μία συνδεσιμότητα
των ανθρώπων σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη. Διαφορετικές κουλτούρες αλληλοεπηρεάζονται και συνδέονται μέσα από το τσουνάμι της δυτικό ευρωπαϊκής
και βορειοαμερικανικής κουλτούρας που έχουν γίνει ΤΟ χαρμάνι του κόσμου. Η εξάρτηση χωρών και λαών από το παγκόσμιο διατλαντικό εμπόριο και η διαπλοκή του με αυτό που άτυπα ονομάζεται παγκόσμια διακυβέρνηση  είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό της παγκοσμιοποίησης σήμερα. Όμως αυτό που πέτυχαν οι παγκοσμιοποιητές ήταν να δημιουργήσουν
όντος ένα οικοδόμημα που όμως είναι συνεχώς υπό διαμόρφωση. Δεν παγιώνεται και δεν γυρίζει πίσω! Άραγε αυτό το είχαν προβλέψει;

Η Παγκοσμιοποίηση ως όρος
Η Παγκοσμιοποίηση που θέλουμε
Όλοι κατά βάθος είμαστε υπέρ της Παγκοσμιοποίησης
αλλά θέλουμε μόνο τα ωφέλημα και όχι τις παρενέργειες

-_--_--_-

Ενότητα 4 Οι αξίες της νέας εποχής (Φιλοσοφία, τρόπος ζωής, Θρησκεία ανάληψη ευθύνης, καταναλωτική συνείδηση)

Κεφάλαιο 09 Δικαιώματα και προνόμια

Στην πορεία που έχω διανύσει από το 2008 σαν ανεξάρτητος δημοσιογράφος, πολλές φορές έχω αισθανθεί ότι  αναγκάζομαι να επαναλαμβάνω τα αυτονόητα. Αν και ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που έχω πάρει για το λειτούργημα του δημοσιογράφου είναι ότι είναι σχεδόν κανόνας το ότι στην δημοσιογραφία τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το όραμα για μία δικαιότερη και πιο πολιτισμένη κοινωνία δεν περιλαμβάνει σχεδόν κανένα καινούργιο στοιχείο. Όλα έχουν ειπωθεί και πολλά πειράματα πολιτικών συστημάτων έχουν γίνει. Υπάρχει καταπληκτικό υλικό και κείμενα μεγάλων φιλοσόφων οι οποίοι έχουν πιάσει τον σφυγμό της εποχής τους και έχουν καταφέρει να καταγράψουν με μεγάλη ακρίβεια τις αξίες αυτής που θεωρούσαν αυτοί ως ιδανική κοινωνία. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν αναρχική ψυχή. Με την έννοια ότι θεωρούσαν βασική την συγκρότηση των κοινωνιών από αυτόνομους ανθρώπους. Δηλαδή η αφοσίωση του ατόμου στα κοινά θα πρέπει να είναι εθελοντική και όχι υποχρεωτική και πρέπει να προκύπτει εξαιτίας της συνείδησης του. Οι ατομικές ελευθερίες που μπορεί να παρέχει μία πολιτεία βοηθούν στην ανάπτυξη της. Έχει παρατηρηθεί ότι χώρες ακόμα και ολόκληρες αυτοκρατορίες άκμασαν με πολίτες που απολάμβαναν προστασία και δικαιώματα. Όταν όμως οι άρχοντες άρχιζαν να αφαιρούν δικαιώματα από τους πολίτες τους, αυτές οι ίδιες χώρες – αυτοκρατορίες, παρήκμαζαν. Δεν είναι τυχαίο. Αυτό το πάρε δώσε είναι σαν ένας ιστορικός αυτισμός. Είναι μία σύγκρουση της λογικής των δικαιωμάτων που κατά βάση θα πρέπει να απολαμβάνουν ισότιμα όλοι οι πολίτες και της λογικής των προνομίων τα οποία δίνονται σε επιλεγμένους πολίτες και ως ποινή αφαιρούνται.
Επιπλέον στην εποχή που ζούμε σήμερα, την εποχή της παγκοσμιοποίησης, των ανακατεμένων διαφορετικών πολιτισμών χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ μία κοινή γλώσσα, έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας για να σπάσουμε το φαινόμενο της ασυνεννοησίας. Για να σπάσουμε το φαινόμενο της Βαβέλ το οποίο δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά ανθρώπινο κατασκεύασμα.

Χρειαζόμαστε κάτι σαν νέα γλώσσα και μία κοινή θρησκεία, όχι με την στενή έννοια της λατρείας του όποιου θεού αλλά με την έννοια ότι η θρησκεία μας είναι ο τρόπος ζωής μας. Είναι οι απαραίτητες μίνιμουμ αξίες και αρχές του τρόπου ζωής μας ώστε να υπάρχει αρμονική συμβίωση και πρόοδος. Εξ ανάγκης δηλαδή, άλλα το κλειδί είναι πως θα γίνει αυτό; Όχι με επιβολή αλλά με παιδεία. Όχι με εκπαίδευση αλλά με  συνείδηση.  

Κεφάλαιο 11 ανταμοιβή / τιμωρία ή εθελοντισμός 

Παρατηρώντας τα παιδιά των φίλων μου και παίζοντας μαζί τους μου γεννήθηκε μία πολύ βασική απορία. Πως οι νέοι μαθαίνουν να ζουν στην κοινωνία;  

παιδαγωγός ??? νηπιαγωγός ???


για τις δημοσιεύσεις μου

Όταν ξεκίνησα τον Σεπτέμβριο του 2008 μετατρέποντας το σάιτ μου, από σάιτ για καλλιτεχνίες, μουσική, βίντεο στρίτ αρτ και τα λοιπά σε σάιτ άποψης και πιο γενικά σάιτ δημοσιογραφικό, η μανία ήταν έντονη. Ήθελα να αντιδρώ και κατά μία έννοια να απαντάω στα εξωτερικά ερεθίσματα δηλαδή, και πιο ειδικά στην ειδησιογραφία. Η διαδικασία ήταν απλή. Αναδημοσίευα ότι θεωρούσα σημαντικό, από ειδήσεις, βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις έως και κριτικές για ταινίες ή ακόμα και ταινίες αν ήταν κάπου διαθέσιμο το υλικό. Η δική μου συνεισφορά ήταν η οργάνωση όλων αυτών των πληροφοριών, η σύνδεση μεταξύ τους και η δική μου άποψη επί αυτών.

Παλιά παρακολουθούσα την ειδησιογραφία καθημερινά και συστηματικά, ενώ αντιδρούσα άμεσα με αναδημοσιεύσεις αλλά και δικά μου κείμενα άποψης ως απάντηση στην προπαγάνδα. Σήμερα επιλέγω αν, πότε και πως θα αντιδράσω. Δεν με ενδιαφέρει πια να κυνηγώ από πίσω την επικαιρότητα γιατί κατάλαβα ότι αυτό, μία ατομική προσπάθεια σαν και την δικιά μου, την οδηγεί στην εξάντληση. Αλλά και για Επιπλέον, λόγους.


10 01 2017
Πολλές οπτικές γωνίες,

Πέρα από την δημοσιευμένη εργασία μου και κάποιες σημειώσεις εδώ και εκεί, η εργασία αποκαθήλωσης των παραδοσιακών εξουσιών σαν έννοιες τουλάχιστον έχει  προχωρήσει αρκετά. Για την ακρίβεια υπάρχουν οι τεκμηριωμένοι λόγοι που τα κράτη και πολλές άλλες εξουσιαστικές δομές όπως, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, πολυεθνικές  και πολλές άλλες εξουσιαστικές οντότητες έχουν χάσει την νομιμοποίηση τους.
Είχα δημοσιεύσει σε μορφή σημειώσεων 27 από αυτούς τους λόγους για τους οποίους οι εξουσιαστικές μορφές έχουν χάσει την νομιμοποίηση τους, όταν είχα φτάσει σε ένα καλό επίπεδο επεξεργασίας.
Από εδώ και στο εξής όταν θα λέω τα κράτη θα εννοώ τις ποικίλες εξουσιαστικές δομές. Τα κράτη λοιπόν δεν νομιμοποιούνται να μας χρεώνουν το οτιδήποτε και ούτε εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε τις δήθεν υπηρεσίες τους..

Δημοσίευσα τους (27 και τότε) λόγους  πρόχειρα και βιαστικά, και η ιδέα σαν σκοπός εγκαταλείφτηκε και έγινε κάτι άλλο. Δεν με ενδιαφέρει να φέρω την επανάσταση σερβίροντας τον κόσμο σε ένα γκρίζο μέλλον. Δεν γνωρίζω την έκβαση ενός κόσμου χωρίς τα κράτη και όλα τα υπόλοιπα άσχημα και ωφέλημα που μπορούν και στον βαθμό που μπορούν  και προσφέρουν. Άρα η εργασία έγινε κάτι άλλο. Μπήκε στην ανάλυση του τι σημαίνουν όλα αυτά και με ποιες έννοιες συνδέονται όλα. Τι άλλο μπορεί να γίνει για να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο και να μην υπάρχει εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Τι μπορώ να θυμηθώ από τις εργασίες μου και πως συνέχισα την ανάλυση μου έχοντας την λίστα με τους 30 + λόγους που τα κράτη είναι απονομιμοποιημένα.

Ήθελα να μάθω τι συνδέει όλους αυτούς τους λόγους μεταξύ τους, ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά.  Βρήκα δύο λέξεις που ταιριάζουν με τους περισσότερους λόγους. Οι λέξεις Εξάρτηση και Ανασφάλεια. 

-


σημειώσεις Περιεχόμενα
- Η Επιλογή
- Μη νομιμοποίηση των εξουσιών
- Πως νομιμοποιούμε (ανανεώνουμε την εμπιστοσύνη μας) στις εξουσίες - κράτη
- Άμεση Δημοκρατία
- Λογοδοσία – Απογραφή
- Φιλοσοφία ζωής – Νέα Θρησκεία – Νέος τρόπος ζωής
τέλος εγγραφής




-
σημειώσεις
νούμερα. 70 δις + ? δις τα ανείσπραχτα έσοδα του κράτους τον καιρό των μνημονίων
Δηλαδή χρέη που έχουν μαζευτεί από το 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2014
- 2001 2,3 τρις + σήμερα ? τρις
(?)(ανασφάλεια) (εξάρτηση)
-

Ενότητα 1   Ατομική ευθύνη

Κεφάλαιο 01 Η δύναμη της επιλογής (ανασφάλεια) (εξάρτηση)

Μεγαλώνοντας σε αυτόν τον κόσμο μαθαίνουμε ότι όλο και περισσότερα πράγματα που μας παρουσιάστηκαν ως δεδομένα, δεν είναι. Είναι ζητήματα επιλογής. Η θρησκεία, μας παρουσιάστηκε σαν δεδομένο γιατί μας βάφτισαν όταν ήμασταν μωρά. Μεγαλώνοντας καταλάβαμε ότι υπάρχουν κι άλλες θρησκείες και μελετώντας μπορούμε να επιλέξουμε.
Ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι επιλογή ή είναι και επιλογή στις μέρες μας. Ο τρόπος που ντυνόμαστε, το λάϊφ στάιλ είναι ζητήματα επιλογής. Με τον ίδιο τρόπο εγκρίνουμε ή δεν εγκρίνουμε διάφορες καταστάσεις με τις επιλογές μας. Δεχόμαστε ή δεν δεχόμαστε κάποιες συμπεριφορές από τους άλλους και προς τους άλλους ανθρώπους. Εγκρίνουμε πρακτικές, τις εφαρμόζουμε και εμείς ή δεν τις εγκρίνουμε και ούτε τις εφαρμόζουμε. Όλα αυτά μπορούν να είναι ξεκάθαρα αν υπάρχει ο χρόνος να τα αναλύσουμε ώστε να είναι συνειδητά. Ο σύγχρονος δυτικός τρόπος ζωής, με τα οράρια, τις ρουτίνες και την εξαντλητική εξειδίκευση δεν αφήνει πολλά περιθώρια κριτικής σκέψης και ανάλυσης. Αν δεν μπορούμε να αναλύσουμε τον τρόπο ζωής μας, γιατί δεν έχουμε καθόλου προσωπικό χρόνο ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, ζούμε μία ζωή στην οποία νομίζουμε ότι δεν επιλέγουμε τίποτα. Νομίζουμε ότι όλα έρχονται με την σειρά τους, στην ώρα τους ή κάπως έτσι. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι τα πάντα στη ζωή μας καθορίζονται από τις επιλογές που κάνουμε είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι. Στην δεύτερη περίπτωση, χωρίς συνείδηση των επίλογών, είναι εύκολο κάποιος να πέσει θύμα, νομίζοντας ότι δεν έχει επιλέξει αυτά (τα βάσανα) που περνάει, αλλά έτσι είναι, έτσι έτυχε. Ατυχία και άτιμη ζωή είναι οι κουβέντες ενός θύματος της ίδιας του της άγνοιας. Αυτή η κοιμισμένη ασυνείδητη δύναμη της επιλογής, ισχύει για όλες τις σχέσεις. Τις σχέσεις μας με το σώμα μας, τις σχέσεις με τους φίλους μας, με την οικογένεια. Επιλέγουμε να κρατάμε υγιή ή όχι το σώμα μας, επιλέγουμε να έχουμε φιλικές σχέσεις με κάποιους ανθρώπους και με άλλους όχι. Επιλέγουμε να ανεχόμαστε κάποιες παραξενιές κάποιων φίλων μας, άλλων όχι και τους απομακρύνουμε από κοντά μας. Επιλέγουμε τι είδους σχέση θα έχουμε με την οικογένεια μας ακόμα και αν αυτή η επιλογή είναι η παραδοσιακή εδώ στην Ελλάδα. Το να παραμένει κάποιος αλληλέγγυος με τα μέλη της οικογένειας του. Είναι επιλογή. Επιλογή είναι και το τι στάση θα έχει κάποιο πρόσωπο σε σχέσεις που από την φύση τους είναι λιγότερο ισότιμες. Όπως οι σχέσεις του προσώπου (ατόμου) με εταιρίες προσώπων, ή οι σχέσεις του προσώπου με τις αρχές της τοπικής κοινωνίας ή οι σχέσεις του με το κράτος ακόμα και η σχέση του με τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί είτε νομότυπα είτε με ωμή επιβολή κάποιου απροκάλυπτα τυραννικού καθεστώτος. Πάντα υπάρχει η δύναμη της επιλογής και μαζί με την δύναμη των αριθμών, μπορεί και φέρνει πάντα αλλαγές στις κοινωνίες των ανθρώπων.

Πως νομιμοποιούμε τις εκάστοτε εξουσίες;
Με ποιες επιλογές μας δεχόμαστε τους όρους της σχέσης μας με τις εξουσιαστικές δομές; 

Κεφάλαιο 02 Η Νομική Υπόσταση

Οι πολίτες μίας χώρας είναι δεσμευμένοι από το νομικό καθεστώς της, όμως αυτό δεν γίνεται αυτόματα, μόνο και μόνο γιατί ένας άνθρωπος γεννήθηκε στην επικράτεια. Την ίδια στιγμή που γεννιέται ένας άνθρωπος, οι γονείς του συνήθως γεννούν και ένα άλλο παράλληλο εαυτό του, ας το πούμε την νομική του υπόσταση. Αυτή η νομική υπόσταση ή ας πούμε το νομικό πρόσωπο δημιουργείται με την εγράφη σε κάποιο μητρώο γεννήσεων. Λογικά λοιπόν η εγράφη δεν είναι το πρόσωπο, δεν είναι ο άνθρωπος, όμως με βάση αυτήν την εγγραφή και όσες άλλες ακολουθήσουν, όπως για παράδειγμα με την εγράφη του στα μητρώα της εφορίας της περιοχής του, το πραγματικό πρόσωπο μπορεί να χρεωθεί φόρους, πρόστιμα και να  διωχθεί ή ακόμα και να φυλακιστεί αν κριθεί ανάλογα με το υπάρχον νομικό καθεστώς και το ποικίλο και αντιφατικό νομικό υλικό που υπάρχει. Και ανάλογα με την διάθεση των  κυρίαρχων που δρουν μέσα από αυτό το νομικό καθεστώς.

Έχετε προσέξει ότι το όνομα σας στους διάφορους λογαριασμούς είναι στα κεφαλαία ή ξεκινάνε με κύριος ή κυρία. Είναι γιατί στην πραγματικότητα απευθύνονται σε αυτήν την νομική σας υπόσταση, σε αυτήν την αρχική εγράφη στα μητρώα γεννήσεων. Και έμμεσα απευθύνονται στο πραγματικό πρόσωπο.
Επιπλέον, αν δηλώσει κάποιος στα μητρώα του κράτους, δηλαδή στην εφορία, το εισόδημα του, το σπίτι του, το αυτοκίνητο του, την βάρκα του. Από εκείνη την στιγμή και μετά, ουσιαστικά παύει να είναι ο ιδιόκτητης αλλά ο νόμιμος κάτοχος αυτών των κινητών και ακίνητων. Η Κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να κατασχέσει αυτά που κατέχεται νόμιμα αν δεν πληρώνονται οι φόροι.
Όταν στο δικαστήριο καλείται ένα πρόσωπο, στην πραγματικότητα εκπροσωπεί αυτό τον νομικό του εαυτό, ένα χαρτί που γράφει ένα ονοματεπώνυμο και μερικά άλλα στοιχεία. Ούτε το χαρτί, ούτε το ονοματεπώνυμο είναι το αληθινό πρόσωπο.

tpuc.org
The Story Of Your Enslavement - Meet Your Straw Man._1280x720.mp4

Ενότητα 2  Παθολογίες της ανθρωπότητας

Κεφάλαιο 03 Οι κυρίαρχοι ψυχοπαθής

Μοιραία όλα τα προβλήματα μας σαν ανθρωπότητα είναι συνεπακόλουθα του κάκου χαρακτήρα μας. Είναι η ίδια η παθολογία της ανθρωπότητας. Χοντρικά μπορώ να τα ρίξω όλα σε ένα πολύ χαρακτηριστικό μοντέλο χαρακτήρα, τον ψυχοπαθή χαρακτήρα.. Αυτός που προσπαθεί να υποτάξει τους άλλους. Φυσικά είναι μία μυωπική οπτική αυτή γιατί, πόσοι πολλοί είναι οι ψυχοπαθής; Και πόσοι είναι οι πιο ισορροπημένοι χαρακτήρες;
Στην πραγματικότητα οι συμπεριφορές των ψυχοπαθών υιοθετούνται ασυνείδητα και από υγιής χαράκτριες.
Μπορώ να κατηγορήσω όλους τους άλλους, τους ας πούμε ισορροπημένους χαρακτήρες στο ίδιο το γεγονός. Ότι ενέδωσαν. Ότι υποτάχτηκαν. Ότι πιάστηκαν κορόιδα. Θέλω να πω, ότι ένας υγιής χαρακτήρας δεν μπορεί να προβαίνει σε πράξεις υποδούλωσης των άλλον, αλλά παρόλα αυτά το κάνει γιατί πείστηκε ότι αυτή είναι η δουλειά του, ή αυτό τον διέταξε κάποιος ή γιατί κάποιος άλλος του το έχει κάνει και νομίζει ότι είναι σωστό να το κάνει και αυτός.
Όλα αυτά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία αρρωστημένη κοινωνία χωρίς δεσμούς αγάπης αλλά μόνο με δεσμούς εξάρτησης.
Πιο ειδικά για την (ας πούμε) κεντρική πολιτική σκηνή στην Ελλάδα διαπίστωσα με μεγάλη αρνητική έκπληξη ότι όλο αυτό που λέμε κόμματα και κοινοβουλευτισμός έχει καταλήξει να είναι μία γραφική θεατρική παράσταση.
Από το 1990 που ήμουν σε μία ηλικία που μπορώ να παρακολουθήσω ήταν έτσι. Δεν ξέρω αν ήταν πάντα έτσι.
Για παράδειγμα τα κόμματα δεν έχουν εσωκομματική δημοκρατία. Κάποιοι (βαρόνοι) κατά καιρούς ελέγχουν όλους τους άλλους. Σύμφωνα με τα καταστατικά τους τα κόμματα οφείλουν να κάνουν συνέδρια για να διαμορφώνουν την πολιτική τους. Όσες φορές παρακολούθησα κάποια συνέδρια διαπίστωσα ότι ήταν σαν διαφημιστικά τρικ ή γιορτές ή οτιδήποτε άλλο εκτός από συνέδρια. Στην καλύτερη περίπτωση γίνονταν κάποιες ψηφοφορίες με καλά μαγειρεμένα τα αποτελέσματα από πριν. Στην Βουλή, κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να επιδείξει κάποιο νομοθετικό έργο φορτώνοντας όλους μας με πολύ χαρτί. Το ποιοι νόμοι ψηφίζονται δεν έχει καμία σχέση με τι νόμοι ισχύουν γιατί η διαδικασία είναι ένας διαχρονικός γόρδιος δεσμός από χαρτί και από μελάνι. Εν τέλει ο νόμος που ισχύει είναι ο νόμος του ισχυρότερου. Διαπίστωση που μας οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο νόμος της Ζούγκλας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον νόμο του ισχυρού στον σημερινό ανθρώπινο πολιτισμό. Όλες οι δημοκρατικές διαδικασίες έχουν καταλείξει να είναι προσχηματικές. Η εξουσία είναι κάτι πολύ ευρύτερο και πολύ πιο σύνθετο από τα όρια των εθνικών κυβερνήσεων και βασίζεται στον έλεγχο των οργανωμένων κατά βάση εμπορικών δικτύων.
Οι ψυχοπαθείς που προσπαθούν να ελέγξουν όλους τους άλλους θεωρούν όλα αυτά φυσιολογικά και μερικές φορές προδίδονται από τον κυνισμό με τον οποίο δικαιολογούν τις αρρωστημένες αυτές καταστάσεις.

Κεφάλαιο 04 Παθολογίες του πολιτικού συστήματος στις κοινωνίες που αναφέρουν και αναφέρονται στον όρο Δημοκρατία. (Οι Δημοκρατικοί
Οι Ρεπουμπλικάνοι)

Μέσα σε παρένθεση, αυθαίρετα θα μπορούσα να ονομάσω όλους αυτούς που θεωρούν φυσιολογική την διαπλοκή, Ρεπουμπλικάνους. Με την ιδέα ότι η  Ρεπούμπλικα είναι το ιδανικό σύστημα μέσα από το οποίο οι ισχυροί θα εκφραστούν και θα υπερισχύσουν γιατί εν τέλει θα διαφθείρουν την όποια διαδικασία της ρεπούμπλικας υπέρ τους. Είναι αυτοί που θεωρούν τις δημοκρατικές διαδικασίες σαν όχημα για να αναθρέψουν και να προστατέψουν μόνο τα στενά συντεχνιακά τους οικονομικά συμφέροντα. Είναι η ιδέα ότι από το να έχουμε μοναρχία ας έχουμε καλύτερα μία ολιγαρχία της ρεπούμπλικας. 
Είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στις πλειοψηφίες και την σοφία των πολλών αλλά θεωρούν φυσιολογικό ένα είδους θεατρικής δημοκρατίας που εν τέλει θα υπηρετεί αυτούς και όχι άμεσα την κοινωνία, αλλά έμμεσα. Δηλαδή εφόσον ευημερήσουν αυτοί τότε και η υπόλοιπη κοινωνία θα μπορεί να πάρει κάποια ψυχούλα. 
Από την άλλη μεριά, πάλι μέσα σε παρένθεση και αυθαίρετα θα μπορούσα να ονομάσω αυτούς που πιστεύουν στην δύναμη της ατομικότητας η οποία μπορεί να εκφραστεί, να συγκριθεί με άλλες ατομικότητες και να συνεργαστεί με αυτές για ένα συνολικό κοινό συμφέρον, δημοκρατικούς.
Στο πείραμα της δημοκρατίας που κρατάει τώρα εδώ και 25 αιώνες με μεγάλα διαλείμματα, οι δημοκρατικοί αποδεκατίζονται και οι ρεπουμπλικάνοι κατακτούν σχεδόν όλες τις παρατάξεις και τα κόμματα. Είναι οι επαγγελματίες πολιτικοί οι οποίοι θεωρούνται σαν (μπάτον πουσερς), ψήφοι προς πώληση και πηγαίνουν χέρι χέρι με τους λομπίστες.

Αναγνωρίζοντας τους λαϊκιστές. Αναγνωρίζοντας τους υποκριτές.

Με τον όρο πολιτικό σύστημα αναφέρομαι στους τρόπους οργάνωσης των κοινωνιών σε Κοινότητες, Δήμους, Νομούς Κρατών και Κράτη.
-

κεφάλαιο 05 εθνικισμός εναντίων ανθρωπότητας

Τελευταία Ενημέρωση στις Σάββατο, 03 Μάρτιος 2012 01:59 Συντάχθηκε απο τον/την Blogger Motivator Παρασκευή, 17 Οκτώβριος 2008 16:49

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως η παράδοση χρησιμοποιείται για την ενδυνάμωση του εθνικισμού, ο οποίος χρησιμοποιείται σαν τέχνασμα για την διατήρηση του διαίρει και βασίλευε.

Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για ένα χριστιανό ή ένα μουσουλμάνο να υπερνικήσει τις προκαταλήψεις του και να δει ο ένας τον άλλο σαν αδελφό; Αυτές οι πλασματικές προκαταλήψεις είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μίας κοινωνίας όλων των ανθρώπων που θα θέλει να ζήσει ενωμένη χωρίς να φοβάται.

Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού μας.

Όντως μία κοινωνία φοβισμένη και απελπισμένη, είναι σίγουρο ότι θα αγκαλιάσει τις προκαταλήψεις της. Όμως μία κοινωνία που θα εκπαιδεύσει τον εαυτό της να μην φοβάται, αλλά να φροντίζει να μαθαίνει για ότι δεν γνωρίζει ,θα καταφέρει να ζήσει ελεύθερη.

Για αυτό και εσείς, φροντίστε να γνωρίσετε τους αλλοδαπούς γείτονες σας, γείτονες είστε στο κάτω κάτω. Μην αγνοείτε έναν ξένο, ακόμα και αν δεν τον καταλάβετε, προσπαθήστε να τον βοηθήσετε αν περνάει από το χέρι σας. Αν βρείτε κάποιον ξένο που σας κεντρίζει το ενδιαφέρον κάντε τον φίλο. Μάθετε για την κουλτούρα του. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ναυτικοί που έχουν έρθει σε επαφή με πάρα πολλές και διαφορετικές κουλτούρες , συχνά χαρακτηρίζονται από ένα είδος σοφίας, και κυρίως οι καπετάνιοι διατηρούν ακόμα ένα κύρος αξιοζήλευτο από πολλά επαγγέλματα.
Αυτή η αλληλεπίδραση με τις διαφορετικές κουλτούρες είναι που τους έκανε πιο έμπειρους και όξινε την κρίση τους.

 Οι πληθυσμοί της Γης παραπλανούνται συστηματικά και σύρονται μέχρι και σε πολεμικές διενέξεις χωρίς κανένα πρακτικό όφελος για τους ίδιους παρά μόνο μιας μικρής μειοψηφίας. Μια συνηθισμένη δικαιολογία είναι η προστασία της πατρίδας, όμως η πατρίδα μας είναι ο πλανήτης Γη. Οι πόλεμοι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να δικαιολογηθούν και αυτό είναι μία νίκη της πληροφόρησης.

Άρα η ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας είναι ο καθοριστικός παράγοντας μαζί με τη ενεργή συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, για μία παγκόσμια αδελφότητα που θα δρα ενωμένη για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων της. Οι καλές επικοινωνίες είναι βασικός παράγοντας. Για παράδειγμα, αλλιώς είναι να κάνεις πορεία στην Αθήνα και αλλιώς να έχεις εικόνα από όλες τις πορείες στις μητροπόλεις της Γης που πραγματοποιούνται παράλληλα, για τους ίδιους λόγους.

άποψη - www.skouliki.net


Ενότητα 02.
30 + λόγοι για τους οποίους οι εξουσιαστικές δομές δεν νομιμοποιούνται - (?)(ανασφάλεια) (εξάρτηση)

Κεφάλαιο 06  ((Πως απόνομιμοποιούμε τις εκάστοτε εξουσίες.)) ((Μη νομιμοποίηση των εξουσιών - Πως νομιμοποιούμε (ανανεώνουμε την εμπιστοσύνη μας) στις εξουσίες – κράτη))
Πρόλογος

Σήμερα οι νομότυπες εξουσιαστικές δυνάμεις εκφράζονται με τις κρατικά καθεστώτα. Είναι οι δυνάμεις εκείνες που ορίζουν και εφαρμόζουν τον δικό τους νόμο σε μία ορισμένη γεωγραφική περιοχή. Αυτές οι δυνάμεις σήμερα είναι ξεπερασμένες και θα πρέπει να μεταλλαχθούν προκειμένου να εξελιχτεί η ανθρώπινη ιστορία. Λογικά τα κράτη μπορεί να εξαφανιστούν εντελώς όπως τα ξέρουμε σήμερα για τον ίδιο λόγο, την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας. Το ζήτημα είναι τι θα πάρει την θέση των εξουσιαστικών δομών και τι ρόλο θα παίξει η πλειοψηφία των πολιτών σε αυτήν την αλλαγή. Σήμερα τα κράτη είναι ακέφαλα. Σήμερα ζούμε στην εποχή του “όλα είναι επιτρεπτά γιατί ο θεός δεν υπάρχει”. Είναι μία εποχή, σταυροδρόμι γιατί για πρώτη φορά ο άνθρωπος καλείται από όλα αυτά που είναι επιτρεπτά, να επιλέξει τι θα πραγματοποιήσει.

Ο σκοπός της δημιουργίας του παρακάτω κατάλογου δεν είναι να γίνει η δικαιολογία για μία στείρα αμφισβήτηση και μηδενισμό της οποιαδήποτε προσπάθειας οργάνωσης της κοινωνίας. Το αντίθετο μάλιστα. Οι κοινωνίες οργανώνονται παραδοσιακά από τους ισχυρούς, αυτούς που έχουν στον έλεγχο τους, τα μέσα παραγωγής και
ενεργούν με βάση κάποιες αρχές, δηλαδή κάποια όρια που επιλέγουν οι ίδιοι στις πράξεις τους. Τίποτα άλλο δεν είναι δεδομένο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων επάνω στη Γη κατέχει αλλά δεν ελέγχει τα μέσα παραγωγής.
Ίσως αν ενεργούσε με τις αξίες που προκύπτουν ως αρχές, από αυτόν τον κατάλογο, να μπορέσει να τις ελέγξει. Το κλειδί είναι η επιλογή.

Αυτός ο κατάλογος μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους.
Πρώτον, παίρνοντας όλα αυτά που οι εξουσίες (αρχές) υπόσχονται ότι διαφυλάσσουν και εξασφαλίζουν για τους πολίτες τους, συγκρίνοντας τα με το τι πραγματικά συμβαίνει προκύπτουν παραπάνω από 30 λόγοι που αποδεικνύουν ότι έχουν αποτύχει. Άρα οι ίδιες οι εξουσιαστικές δομές άπονομιμοποιούνται γιατί πολύ απλά δεν εκτελούν την αποστολή τους.
Δεύτερον, μπορεί να γίνει κάτι σαν ιδανικός κατάλογος των προδιαγραφών (απαιτήσεων) της κοινωνίας από την όποια εξουσία και την όποια αρχή, προκειμένου αυτή να χαίρει της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας των ατόμων που την αποτελούν.
Τρίτον είναι μία άσκηση για να ιεραρχήσουμε και να κωδικοποιήσουμε όλες αυτές τις παραμέτρους σε βασικές αξίες βάση των οποίων θα πρέπει να πηγάζουν οι νόμοι σε μία κοινωνία. Ότι θα έπρεπε να είναι το Σύνταγμα
για μία χώρα ή ότι θα επιχείρησε να κάνει το ιερατείο με τις δέκα εντολές. Μία καταγραφή των βασικών αξιών, μπορεί να αποτελέσει τον κοινά αποδεκτό βασικό κανόνα. Ένα μίνιμουμ κοινός αποδεκτό πλαίσιο αρχών.

Παλιότερα στο σάιτ μου, είχα γράψει για δύο βασικές αρχές που ίσως θα μπορούσαν να αποτελέσουν τους βασικούς αξιακούς πυλώνες της κοινωνίας των ανθρώπων. Την διατήριση της Ζωής – Ζωή. Και την ελεύθερη ανταλλαγή και διάχιση των πληροφοριών - Πληροφορία
Αλλά έμοιαζε πολύ γενικό. Έλειπε η ανάλυση.


Κεφάλαιο 07  30 + λόγοι για τους οποίους οι εξουσιαστικές δομές δεν νομιμοποιούνται - (?)(ανασφάλεια) (εξάρτηση)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΛΟΓΟΙ

1. Η καταστροφή του περιβάλλοντος. (ΖΩΗ)

Στο βωμό της αγοράς και του παγκόσμιου εμπορίου το οποίο εξυπηρετεί σε έναν βαθμό τις ανθρώπινες ανάγκες αλλά παραμορφώνεται από τον παράγοντα υπεραξία. Η καταστροφή του περιβάλλοντος συνεχίζεται παράλληλα με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Παρά τις διακηρύξεις για καθαρό περιβάλλον από τον ΟΗΕ και άλλους παγκόσμιους οργανισμούς, παρά τους νόμους των κρατών, παρά τις φωνές που ακούγονται σε  συνέδρια και μέσα ενημέρωσης, καμία διασφάλιση δεν υπάρχει για το τι είδους ποιότητα ζωής θα έχουν οι επόμενες γενιές. Επιπλέον και για τις δικές μας γενιές οι αλλαγές ειδικότερα στον ενεργειακό τομέα, είναι επιβεβλημένες. Δύο μεγάλες καταστροφές το έδειξαν αυτό, το ατύχημα με τις εγκαταστάσεις της ΜΠΙ ΠΙ στο Κόλπο του Μεξικού και το Πυρηνικό Ατύχημα μετά τον Σεισμό στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας.
Η φιλοσοφία όλων των δράσεων μας θα πρέπει να εμπεριέχει το στοιχείο της προστασίας, ώστε η κάθε γενιά να εξασφαλίζει το μέλλον της επόμενης ή με άλλα λόγια να αφήνει το περιβάλλον τουλάχιστον όπως το βρήκε αν όχι σε καλύτερη κατάσταση.

(?)(ανασφάλεια) (εξάρτηση)ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ - ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ - ΕΜΠΟΡΙΟ για το ΕΜΠΟΡΙΟ και οχι για πραγματικές αναγκες
ΟΡΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΗΞΗΣ
Αϊοφόρος ανάπτυξη (ανασφάλεια)

Ως πρώτη αξία η προστασία του περιβάλλοντος

2.Κακές υπηρεσίες υγείας. (ΖΩΗ)

Το δικαίωμα στην υγεία που έχει γίνει υπηρεσία προς πώληση  (εξάρτηση) (ανασφάλεια)
Οι κρατικές οντότητες αν θέλουν να υπάρχουν θα πρέπει να υπηρετούν την ανθρώπινη ζωή, να την προστατεύουν και να την συντηρούν χωρίς να την επιβαρύνουν. Θα πρέπει να υπάρχει  100% δωρεάν υγεία για όλους χωρίς προϋποθέσεις όπως υπάρχει σε κάποια κράτη. Δεν είναι ανέφικτο, ούτε περίεργο. 
Δύο παραδείγματα χωρών που έχουν δωρεάν υγεία, αν και έχουν τελείως διαφορετικό πολιτικό σύστημα είναι η Κούβα και ο Καναδάς.

Ως δεύτερη αξία η προστασία της ανθρώπινης ζωής

-
3.Οι Βρώμικες πηγές ενέργειας. Η εξάρτησης της κοινωνίας από το Πετρέλαιο, τον άνθρακα και τα πυρηνικά  (ΖΩΗ)(εξάρτηση)

Σήμερα οι εξουσιαστικές δομές επενδύουν στην εξάρτηση των κοινωνιών από πηγές ενέργειας οι οποίες είναι ξεπερασμένες. Η λύση για αυτό το πρόβλημα είναι η ανάπτυξη μικρών μονάδων παραγωγής σε επίπεδο μικρών οικισμών με δίκτυα που υποστηρίζονται ατομικά. Για παράδειγμα στην Ελλάδα, ο ήλιος, ο αέρας, το τρεχούμενο νερό και το κύμα της θάλασσας θα μπορούσαν να καταστίσουν την Ελλάδα ανεξάρτητη από το πετρέλαιο, κάρβουνο και οτιδήποτε άλλο. Μία επένδυση της τάξεως των 5 δισεκατομμυρίων σε ανανεώσιμες πηγές θα έκανε την Ελλάδα ανεξάρτητη από άλλες πηγές για τα επόμενα 100 χρόνια
και αποτέλεσμα την εξασφάλιση ανυπολόγιστων ποσοτήτων χρημάτων για άλλες ανάγκες (περίπου 200 δις ευρώ σημερινά λεφτά)
Αν μία μονάδα παραγωγής με φωτοβολταϊκά για ένα σπίτι στοιχίζει 1000 ευρώ.
Αυτό είναι το κόστος της απεξάρτησης μας από το ας πούμε βιομηχανικό ρεύμα, πέντε δισεκατομμύρια. Οι υπολογισμοί είναι πρόχειροι αλλά δεν είναι αναμενόμενο το κόστος να είναι μεγαλύτερο από αυτό, αν υπάρχει η πολιτική βούληση να γίνει τίμια η επένδυση. 

Ως Τρίτη αξία η καθαρή ενέργεια για όλους
-
4. Ο πόλεμος. Η πολεμική ανασφάλειας και οι διαιρέσεις  που δημιουργούν τα οικονομικά συμφέροντα για την συνέχιση της κυριαρχίας των λίγων. (ΖΩΗ)(ανασφάλεια)

Η καλή ενημέρωση και η συνειδητοποίηση ότι κανένας άνθρωπος επάνω στη Γη δεν θέλει πόλεμο, μπορεί να ανακόψει τις ορέξεις των πολεμοκάπηλων για κερδοφόρα ολοκαυτώματα.
Στην Ελλάδα όλοι διδαχτήκαμε συστηματικά την εχθρική σχέση μας με τους γείτονες μας Τούρκους ενώ η αδερφική σχέση των λαών και οι κοινές ρίζες πολλών κοινοτήτων παραμένουν υποδόριες και σχεδόν ενοχικές. Ούτε χθες, ούτε σήμερα, ούτε και στο μέλλον η επιλογή της σύγκρουσης μας ωφέλησε. Το ανεξάρτητο νέο ελληνικό κράτος δημιουργήθηκε γιατί βόλευε κάποιες μεγάλες δυνάμεις και με την λαχτάρα και τον αγώνα μερικών αγωνιστών και ιδεαλιστών. Όπως και να έχει το πράγμα εμείς οφείλουμε να προστατεύσουμε τις ανθρώπινες αξίες πάνω από οικονομικά συμφέροντα, σημαίες και άλλα σύμβολα. Μόνο με την Ειρήνη και την αδελφοποίηση των λαών μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Τα καθεστώτα ακόμα και σήμερα στην εποχή της πληροφορίας ασκούν βία και διεκδικούν το μονοπώλιο στην βία προκειμένου να την πατάξουν. Και αφού το οξύμωρο δεν ισχύει και δεν ίσχυσε ποτέ ποιος ο λόγος να πιστεύουμε πια ότι τα κράτη είναι που θα μας προστατεύσουν από τους εχθρούς; Αφού η ύπαρξη των κρατών στηρίζεται στην ύπαρξη κάποιων εχθρών..

 Στερεότυπα – πάντα υπήρχε πόλεμος κλπ

Ως Τέταρτη αξία η παγκόσμια Ειρήνη
-
5. Τα απροστάτευτα ανθρώπινα δικαιώματα (ΖΩΗ)

Αν δεχόμαστε την λογική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τότε το πως αυτά προστατεύονται από τα κράτη είναι μία βασική ένδειξη για το αν θέλουμε ή όχι να
τα νομιμοποιούμε και να τα υποστηρίζουμε. Ο κατάλογος των ανθρωπίνων  δικαιωμάτων είναι μακρύς και καμία χώρα δεν σέβεται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ ακόμα και (Δημοκρατικές) χώρες τα περιορίζουν κυρίως με την δικαιολογία της τρομοκρατίας.  
και κατ’ επέκταση τα  εργασιακά, αφού οι εξουσιαστικές δομές απαιτούν από εμάς να τις στηρίζουμε με φόρους. (ανασφάλεια)


Ως Πέμπτη αξία τα ανθρώπινα δικαιώματα


6.Ο ηλεκτρονικός φασισμός (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ και ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ)

στον οποίο ο πολίτης είναι διαφανής, εκτεθειμένος και απροστάτευτος και κυριαρχούν οι αόρατοι διαχειριστές και κλέφτες πληροφοριών, με αποτέλεσμα να φοβόμαστε να εκφράσουμε ελεύθερα τις απόψεις μας σπρώχνοντας μας σε μία απολιτίκ στάση.
(ανασφάλεια)

Ως έκτη αξία η προστασία της ιδιωτικής ανθρώπινης σφαίρας

7.Η διαχείριση της πληροφορίας σαν ιδιωτική περιουσία για οικονομικό όφελος και μόνο. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ) (εξάρτηση)

Ως έβδομη αξία η ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία

8.Η άποψη των ισχυρών για την Δημοκρατία. Την περιφρονούν. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ) (εξάρτηση)
Όσο λύνει και δένει το 1%, τόσο οι πολίτες θα μπορούν να αποστασιοποιούνται και να αποδεσμεύονται από τις όποιες αποφάσεις.
Ως όγδοη αξία η Δημοκρατία

09. 06 11.Η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να δημιουργήσει λύσεις προβλημάτων. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ) (εξάρτηση)
 Δεν δεχόμαστε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις σε διάφορα κοινωνικά προβλήματα από αυτές που μας παρουσιάζονται. Εναλλακτικές λύσεις και επιλογές, πάντα υπάρχουν. Είναι φασιστικό τέχνασμα το <<δεν υπάρχει άλλη επιλογή>>. Κοινωνικός υπνωτισμός

(Το πολιτικό προσωπικό, μας οδηγεί σε προαποφασισμένες επιλογές. Προ επιλεγμένους από το κόμμα υποψηφίους, προεπιλεγμένες από τα κόμματα επιλογές σε δημοψηφίσματα, ή ακόμα και μονόδρομους.)
(?)(ανασφάλεια) (εξάρτηση)








30 + λόγοι γιατί οι εξουσιαστικές δομές έχουν χάσει την νομιμοποίηση τους

#10
Η Οικονομική κρίση (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ) (εξάρτηση)
Δεν φταίμε εμείς, το 99% του πληθυσμού, για την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008
(Και όμως την πληρώνουμε γιατί έχει γίνει η δικαιολογία, για να καταστρατηγούνται τα δικαιώματα μας)

11 Οι συμφωνίες διεθνούς εμπορίου (ΖΩΗ)
Δεν σεβόμαστε και υπακούμε, τους κανόνες, σε μορφή εμπορικών συμφωνιών, του ισχυρού 1% που θέλει να επιβάλει σε όλους.


#12 Οι κανόνες που θεσπίζονται στα κρυφά και με χειριστικές μεθόδους δεν μας δεσμεύουν. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)


#13 Τα Μεγάλα συστήματα και παγκόσμιες δομές που είναι πολύ μεγάλες για να καταρεύσουν.

Δεν επιθυμούμε να στηρίζουμε με φόρους και άλλους τρόπους Τα συστήματα και παγκόσμιες δομές, που είναι δήθεν πολύ μεγάλες για να αφεθούν στην αποτυχία τους και στηρίζονται από τους φορολογούμενους. (Μεγάλες τράπεζες, πολυεθνικές εταιρίες )


#14. Οι πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται κάτω από πιέσεις και εκβιασμούς των αγορών και των εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων


#15. Ολόκληρες χώρες που έχουν γίνει θέατρα πειραμάτων.
Δεν δεχόμαστε η χώρα μας ή οποιαδήποτε χώρα να γίνεται πειραματόζωο, με πολιτικές που απορυθμίζουν ήδη αποδυναμωμένες φυσικές αγορές. Με δήθεν  μεταρρυθμίσεις οι οποίες συνήθως ευνοούν κάποιους και δυσαρεστούν τους περισσότερους.


16. Η ντεφάκτο κατάργηση του Συντάγματος και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αν οι δημόσιοι λειτουργοί δεν τηρούν το Σύνταγμα, χάνουν την νομιμοποίηση τους για οποιαδήποτε απόφασή πάρουν.
Αυτοί ορκίζονται στο Σύνταγμα...


Ο κατάλογος αυτός είναι χωρισμένος σε τρία κομμάτια. Α. Παγκόσμιοι λόγοι. Β. Ευρωπαϊκοί και Ελληνικοί λόγοι. Γ.Προσωπικοί λόγοι

-    ειδικά για την Ευρώπη και την Ελλάδα

17. Το φαύλο μοντέλο παιδείας (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)
Το φαύλο μοντέλο παιδείας που λειτουργεί ως μηχανισμός τραυματισμού και όχι μόρφωσης των νέων, που τους κλέβει τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους


18. Τα εσκεμένα ατυχίματα (δολιοφθορές)

Δεν δεχόμαστε να μας κυβερνάνε με δολιοφθορές. Όπως για παράδειγμα  έγινε το 2010 όταν υπονομεύτηκαν τα κρατικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά με αποτέλεσμα να ανέβει το κόστος δανεισμού της χώρας και να μας  επιβάλλουν τα μνημόνια.  





30 + λόγοι γιατί οι εξουσιαστικές δομές έχουν χάσει την νομιμοποίηση τους

19. Ο Συγκεντρωτισμός της Ε.Ε. ????????????? Το φασιστικό αληθινό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια ότι, δεν είναι αυτή η Ευρώπη που οραματιστήκαμε. Τα ιστορικά λάθη ή οι ιστορικές επιλογές  για την δημιουργία μίας φασιστικής Ευρώπης.



The vision of a united Europe has become a nightmare long time ago. The Historical errors or the historical choices for the creation of a fascist Europe.


30 + reasons why the power structures have lost their legitimacy.



20. Οι προδιαγραφές ένταξης χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι Ευρωπαϊκές προδιαγραφές για το ύψος του κρατικού χρέους και του ελλείμματος σαν δικαιολογία για επιβολής λιτότητας, αφού δεν τηρήθηκαν ποτέ από σχεδόν καμία χώρα. 

21. 19. Τα εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων που ονομάστηκαν θεσμοί.

((Αυτό έγινε σαν επικοινωνιακό τέχνασμα στην Ελλάδα όταν για να δώσουν κύρος στην τρόικα άλλαξαν την ονομασία της σε θεσμούς. Επιπλέον πρόσθεσαν και έναν 4ο (θεσμό) ..
Μπορεί να ειπωθεί για οποιοδήποτε ίδρυμα, ιδιωτικό ή δημόσιο ότι είναι θεσμός αλλά αυτό για να γίνει θα πρέπει να έχει την αποδοχή των πολιτών. Στην περίπτωση της τρόικα και πάλι γίναμε μάρτυρες μίας προσπάθειας της υφαρπαγής της συναίνεσης των πολιτών. Και δεν είναι πολύ δύσκολο να πει ο καθημερινός πολίτης το απλό. Αυτοί είναι οι θεσμοί. Τι να κάνουμε τώρα; Αυτό είναι αρκετό. Και είναι ακριβώς αυτό που δημιουργεί το κενό εξουσίας που ανέφερα στον λόγο 09 02. Δεν μας δεσμεύουν οι κανόνες του ισχυρού 1% που θέλει να επιβάλει σε όλους. Δεν είναι η δική τους δύναμη αλλά η δική μας σιωπηλή αποδοχή που οπλίζει το 1%.))

22. Η ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Ποιος ονομάζεται ανεξάρτητος και με πιο δικαίωμα διαχειρίζεται τα κοινά χρήματα;

23. Η άδικη υπερφορολόγηση.
Η εδώ και δεκαετίες, άδικη υπερφορολόγηση πάνω από το 50% ενός μεσαίου εισοδήματος και γενικά τα κριτήρια φορολογίας. Ούτε δεχόμαστε την φορολογία σε ακίνητη και κινητή περιουσία η οποία έχει αποκτηθεί από ήδη φορολογημένα έσοδα. 
Είμαι μύθος ότι το κράτος πραγματικά χρειάζεται να κόψει μισθούς και συντάξεις ή να υπερφορολογίσει. Ένας από τους βασικούς λόγους αυτού του συστήματος είναι ο έλενχος και η ουδετεροποίηση της κρίσημης μάζας των πολιτών.
(ΖΩΗ) (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

24. Τα δημόσια έργα που υπέρ τιμολογούνται.
Τα δημόσια έργα που υπέρ τιμολογούνται και τα πληρώνουμε διαρκώς ακόμα και όταν έχουν τελειώσει  (ΖΩΗ) (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

25. Το άδικο πολιτικό σύστημα, εκλογικό σύστημα, την αντιπροσώπευση.  (ΖΩΗ) (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

26. Η υποβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η υποβάθμιση των πιο μικρών κυττάρων δημοκρατίας.  (ΖΩΗ) (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

27. Οι κρατικές άδειες
που χρησιμοποιούνται σαν φίλτρο για να γίνονται ρουσφέτια, για επαγγέλματα και επαγγελματικούς χώρους.  (ΖΩΗ)

28. Η μετατροπή όλων των επαγγελμάτων σε φόρο εισπράκτορες (ΦΠΑ κλπ)  (ΖΩΗ)

29. Η ασάφεια στα διάφορα δημόσια οικονομικά μεγέθη και μεγέθη απογραφής. (ΖΩΗ) (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

30. Η ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών από δημόσιο δανεικό χρήμα που πρέπει να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.  (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)(ΖΩΗ)

Πιο προσωπικοί λόγοι

31. Η πολιτική ως εξορισμού ανήθικη διαδικασία.
Δεν δεχόμαστε την πολιτική ως ανήθικη διαδικασία. Ούτε σαν παιχνίδι πόκερ. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ) (ΖΩΗ)

32. Η καταστολή και η αστυνομική βία.
Δεν δεχόμαστε ως φυσικό επακόλουθο, την καταστολή με προβοκάτσιες και αστυνομική βία στις πολιτικές προσπάθειες των πολιτών (ΖΩΗ)

33. Η μεσολάβηση του κράτους σε όλες τις συναλλαγές. 
Δεν δεχόμαστε, όλες οι φιλικές ή οι οικογενειακές συναλλαγές να πρέπει να φορολογούνται. (ΖΩΗ)

34. Η κακός εννοούμενη κηδεμονία.  
Δεν δεχόμαστε να απευθύνονται σε εμάς τους πολίτες σαν να είμαστε μικρά παιδιά, πότε με το καλό και άλλοτε με τακτικές εκφοβισμού. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

35. Ο κοινωνικός αυτοματισμός.
Αντιδράμε και δεν δεχόμαστε τον κοινωνικό αυτοματισμό στον οποίο μας ρίχνουν καθημερινά τα καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Δεν επιθυμούμε να επιτεθούμε σε καμία κοινωνική ομάδα ή σε κανένα επαγγελματικό κλάδο. (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ)

36. Το αίσθημα ενοχής για την προσωπική επιτυχία σε καιρό οικονομικής ύφεσης. Γιατί να δεχόμαστε να αισθανόμαστε ένοχοι για την ευτυχία μίας προσωπικής ή επαγγελματικής μας επιτυχίας, επειδή ο κόσμος είναι σε οικονομική κρίση;


(((όπου σκέτο ΖΩΗ δεν υπάρχει ανφιβολία σε επίπεδο πληροφοριών το αν χρηάζεται η όχι προστασία της ανθρώπινης ελευθερίας και ακερεότητας η οποία καταστέλεται από νόμους και εμπορικές ή άλλες πρακτικές
όπου ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ η πληροφόρηση είναι το αντίδοτο)))


Αυτοί που γνωρίζουν δεν μπορούν να σιωπούν.

Κεφάλαιο 08 Πως απονομιμοποιούμε τις εξουσίες;

ή
 πως έμπρακτα και όχι μόνο συμβολικά, άρουμε την εμπιστοσύνη μας στις αρχές (εξουσίες). Πως επιλέγουμε το κράτος μας? την κυβέρνηση ? γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε τους νόμους?
Μας υποχρεώνει το λέει το Σύνταγμα
πότε υποχρεωθήκαμε ?
υπογράψαμε κάπου;  ….?
ορκιστήκαμε σε αυτό …? όταν πήγα φαντάρος … ίσως .. ε και ; είχα επιλογή ή με ξεγέλασαν λέγοντας μου ότι δεν είχα;
ναι αλλά στο Σύνταγμα λέει κι άλλα πράγματα που δεν ισχύουν
αλλά ας πούμε ότι ισχύουν όλα.
Γιατί να υπακούμε στο Σύνταγμα; από υποχρέωση ; όχι από επιλογή ;
Μία επιλογή που δεν έγινε συνειδητά μπορεί σίγουρα να αναιρεθεί συνειδητά ή να επικαιροποιηθεί.

 (πως αλλιώς

κάθε δήλωση και συναλλαγή σου επικαιροποιεί κατά κάποιο τρόπο αυτήν σου την σχέση
άρα
είναι σχεδόν ακατόρθωτο για ένα άτομο να απορρίψει συνολικά τις δοσοληψίες που σχετίζονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με τις
εξουαστικές δομές. Όμως υπάρχουν μεγάλα περιθώρια στα οποία μπορείς το άτομο να περιορίσει τον συσχετισμό του. 

-
Κεφάλαιο 09 Κατάλογος κοινωνικών αξιών 

01. Η προστασία του περιβάλλοντος
02. Η προστασία της ανθρώπινης ζωής
03. Η καθαρή ενέργεια για όλους
04. Η παγκόσμια Ειρήνη
05. Τα ανθρώπινα δικαιώματα
06. Η προστασία της ιδιωτικής ανθρώπινης σφαίρας
- privacy
07. Η παιδεία (η ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία)
08. Η  Δημοκρατία
09.

8 βασικές Ανθρώπινες αξίες

1. Το περιβάλλον
2. Η ζωή
3. Η καθαρή ελεύθερη ενέργεια
4. Η παγκόσμια Ειρήνη
5. Τα ανθρώπινα δικαιώματα
6. Η προστασία της ιδιωτικής ανθρώπινης σφαίρας
- privacy
7. Η παιδεία (η ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία)
8. Η  Δημοκρατία (περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω)

Ενότητα 4 Οι αξίες της νέας εποχής (Φιλοσοφία, τρόπος ζωής, Θρησκεία ανάληψη ευθύνης, καταναλωτική συνείδηση)

Κεφάλαιο 10 Δικαιώματα και προνόμια

Στην πορεία που έχω διανύσει από το 2008 σαν ανεξάρτητος δημοσιογράφος, πολλές φορές έχω αισθανθεί ότι  αναγκάζομαι να επαναλαμβάνω τα αυτονόητα. Αν και ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που έχω πάρει για το λειτούργημα του δημοσιογράφου είναι ότι είναι σχεδόν κανόνας το ότι στην δημοσιογραφία τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το όραμα για μία δικαιότερη και πιο πολιτισμένη κοινωνία δεν περιλαμβάνει σχεδόν κανένα καινούργιο στοιχείο. Όλα έχουν ειπωθεί και πολλά πειράματα πολιτικών συστημάτων έχουν γίνει. Υπάρχει καταπληκτικό υλικό και κείμενα μεγάλων φιλοσόφων οι οποίοι έχουν πιάσει τον σφυγμό της εποχής τους και έχουν καταφέρει να καταγράψουν με μεγάλη ακρίβεια τις αξίες αυτής που θεωρούσαν αυτοί ως ιδανική κοινωνία. Οι περισσότεροι από  αυτούς είχαν αναρχική ψυχή. Με την έννοια ότι θεωρούσαν βασική την συγκρότηση των κοινωνιών από αυτόνομους ανθρώπους. Δηλαδή η αφοσίωση του ατόμου στα κοινά θα πρέπει να είναι εθελοντική και όχι υποχρεωτική και πρέπει να προκύπτει εξαιτίας της συνείδησης του. Οι ατομικές ελευθερίες που μπορεί να παρέχει μία πολιτεία βοηθούν στην ανάπτυξη της. Έχει παρατηρηθεί ότι χώρες ακόμα και ολόκληρες αυτοκρατορίες άκμασαν με πολίτες που απολάμβαναν προστασία και δικαιώματα. Όταν όμως οι άρχοντες άρχιζαν να αφαιρούν δικαιώματα από τους πολίτες τους, αυτές οι ίδιες χώρες – αυτοκρατορίες, παρήκμαζαν. Δεν είναι τυχαίο. Αυτό το πάρε δώσε είναι σαν ένας ιστορικός αυτισμός. Είναι μία σύγκρουση της λογικής των δικαιωμάτων που κατά βάση θα πρέπει να απολαμβάνουν ισότιμα όλοι οι πολίτες και της λογικής των προνομίων τα οποία δίνονται σε επιλεγμένους πολίτες και ως ποινή αφαιρούνται.
Επιπλέον στην εποχή που ζούμε σήμερα, την εποχή της παγκοσμιοποίησης, των ανακατεμένων διαφορετικών πολιτισμών χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ μία κοινή γλώσσα, έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας για να σπάσουμε το φαινόμενο της ασυνεννοησίας. Για να σπάσουμε το φαινόμενο της Βαβέλ το οποίο δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά ανθρώπινο κατασκεύασμα.

Χρειαζόμαστε κάτι σαν νέα γλώσσα και μία κοινή θρησκεία, όχι με την στενή έννοια της λατρείας του όποιου θεού αλλά με την έννοια ότι η θρησκεία μας είναι ο τρόπος ζωής μας. Είναι οι απαραίτητες μίνιμουμ αξίες και αρχές του τρόπου ζωής μας ώστε να υπάρχει αρμονική συμβίωση και πρόοδος. Εξ ανάγκης δηλαδή, άλλα το κλειδί είναι πως θα γίνει αυτό; Όχι με επιβολή αλλά με παιδεία. Όχι με εκπαίδευση αλλά με  καλλιεργούμενη συνείδηση.  

Κεφάλαιο 11 ανταμοιβή / τιμωρία ή εθελοντισμός 

Παρατηρώντας τα παιδιά των φίλων μου και παίζοντας μαζί τους μου γεννήθηκε μία πολύ βασική απορία. Πως οι νέοι μαθαίνουν να ζουν στην κοινωνία;  

παιδαγωγός ??? νηπιαγωγός ???

Κεφάλαιο 12 μίνιμουμ ατομική παραγωγή (τροφής – νερού)
Ο άνθρωπος θα αρχίσει να παράγει το φαγητό του, για να ξαναβρεί την χαμένη του αξιοπρέπεια

Βασική διαπίστωση για τους ανθρώπους της εποχής μας αποτελεί το γεγονός ότι ζουν αποστειρωμένοι και αποσυνδεμένοι από την φύση σε έναν ονειρικό κόσμο. Ειδικά για τους πληθυσμούς που ζουν στις πόλεις αλλά και γενικότερα σε όλη την Γη, όπου έχει παρεισφρήσει ο δυτικός τεχνοκρατικός πολιτισμός, οι άνθρωποι όλο και περισσότερο απομακρύνονται από την φύση τους με αποτέλεσμα να νοσούν ψυχικά και σωματικά. Οι άνθρωποι σήμερα είναι ικανοί να ζουν σε μία σχεδόν εικονική πραγματικότητα στην οποία κάτι τόσο θηριώδης όπως οι εποχές του χρόνου τους αφήνουν ανεπηρέαστους. Αυτού του είδους η πρόοδος έρχεται με ένα τρομερό τίμημα για τα άτομα και την ανθρωπότητα στο σύνολο της που νοσεί από μία στρεβλή πολυτέλεια που για παράδειγμα τους επιτρέπει να έχουν καλοκαιρινά φρούτα τον χειμώνα και χειμωνιάτικα λιπαρά φαγητά από κρέας όλες τις εποχές, τεράστιες ποσότητες αλκοόλ και άλλων νόμιμων και παράνομων ναρκωτικών, καθημερινές ευκαιρίες για πάρτι, γιορτές και χορούς χωρίς καμία ουσιαστική αιτία, ταξίδια και διακοπές σε μέρη που στο παρελθόν θα ήταν αδιανόητο ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν με τέτοια ευκολία να βρεθούν. Όλα τα παραπάνω λειτουργούν σαν ανταμοιβές για μία καταπιεσμένη και μονότονη καθημερινότητα στην οποία οι άνθρωποι αισθάνονται συνθλιμμένοι, αδύναμοι και ανίσχυροι για να την αλλάξουν.    
Ίσως μία καλή αρχή για μία στροφή προς μία πιο ισορροπημένη ύπαρξη θα ήταν όταν η ανθρωπότητα στο σύνολο της, κληθεί να πράξει το φαγητό της και να εξασφαλίσει το καθαρό νερό της. Με πρόχειρους υπολογισμούς καθημερινά ένας άνθρωπος καταναλώνει από 300 γραμμάρια έως μισό κιλό τροφή. Αν λοιπόν κάθε άνθρωπος που γεννιέται, εξοπλιστεί με γνώση και εμπειρία για το πώς θα παράγει τροφή, φτάνοντας στην εφηβεία θα μπορούσε να φτάσει στον στόχο της παραγωγής 200 κιλών τροφής, φυτικής ή ζωικής τον χρόνο. Μία τέτοια ποσότητα επαρκεί, αν υπολογιστούν και οι πιθανές απώλειες ή οι κακές παραγωγικά χρονιές. Φυσικά εδώ μιλάμε για μία από τις πιο απλές ιδέες που μπορεί κάποιος να σκεφτεί, η οποία όμως αλλάζει δραστικά όλα τα δεδομένα και εξασφαλίζει την επανασύνδεση του ανθρώπου με την μητέρα Γη.
Προσωπικά δοκίμασα να πράξω τροφή για τον εαυτό μου στην νησιωτική επαρχεία της Ελλάδας και τα κατάφερα. Έτσι μπορώ να μιλήσω και από μία εμπειρική σκοπιά. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν πανεύκολο για εμένα ως παιδί που μεγάλωσε στην πρωτεύουσα. Όμως τα πράγματα γίνονται αρκετά ευκολότερα αποκτώντας εμπειρία ενώ το γεγονός ότι ο στόχος είναι πολύ χαμηλός σε σχέση με μία επαγγελματική παραγωγή κάνει την προσπάθεια εφικτή.
Μία βασική διευκρίνιση. Η ιδέα δεν είναι να παρατήσουμε ότι άλλο θέλουμε να κάνουμε για να γίνουμε γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Φανταστείτε το περισσότερο σαν μία μίξη του σύγχρονου τρόπου ζωής με τον τρόπο ζωής των παππούδων μας που είχαν μποστάνια και ζώα κοντά στην κατοικία τους για δική τους κατανάλωση.
Πιο συγκεκριμένα μία μικρή καλλιέργεια ή μία μικρή κτηνοτροφική μονάδα δεν χρειάζεται ένα οχτάωρο καθημερινής ενασχόλησης. Κάθε άλλο. Μία επίσκεψη την ημέρα στο μποστάνι ή στα ζώα για 15 λεπτά έως μία ώρα αναλόγως την εποχή είναι υπέρ αρκετή. Αυτό είναι το κόστος σε χρόνο. Είναι μία προσθήκη στην καθημερινή μας ρουτίνα της τάξεως των 20 λεπτών την ημέρα κατά μέσο όρο.
Επιπλέον και με την βοήθεια των σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων θα μπορούσε να υπάρχει ένα σύστημα απογραφής και διανομής της τροφής όπου χρειάζεται. Το σύστημα θα είναι ανταλλακτικό. Οι επαρχιώτες μπορεί και να γελάσουν στο άκουσμα αυτής της ιδέας την στιγμή που αρκετοί από αυτούς ακόμα ζουν κάπως έτσι. Όμως αυτοί που ζουν στις πόλεις και οι ίδιες οι πόλεις για να εναρμονιστούν θα πρέπει να αλλάξουν και αυτό δεν μπορεί να γίνει άμεσα.     
Οι πόλεις θα αλλάξουν μορφή και χώροι για καλλιέργεια θα πρέπει να δημιουργηθούν εκεί που σήμερα δεν υπάρχουν. Οι πόλεις σιγά σιγά θα πρέπει να απλωθούν με στόχο η κάθε κατοικία να έχει και τον απαραίτητο χώρο για την παραγωγή της τροφής.



Φιλοσοφία, τρόπος ζωής, Θρησκεία ανάληψη ευθύνης, καταναλωτική συνείδηση

Κεφάλαιο 13 Οικουμενική Απογραφή με ενεργή ατομική συμμετοχή

(Ειδικότερα. Διαφάνεια / αρχή από τα δημόσια οικονομικά μεγέθη / απογραφή
ζητήστε απόδειξη μας λένε. οκ ζητάμε αποδείξεις από την κυβέρνηση και ίσως αυτό να έπρεπε να κάνει μόνο μία κοινοβουλευτική διαδικασία..)
Για να λειτουργήσει η ιδέα της επανασύνδεσης της ανθρωπότητας με την φύση είναι απαραίτητη η αποδοχή της ιδέας από μία κρίσιμη μάζα του πληθυσμού με την ενεργή συμμετοχή της θα γίνει προσωρινά η ηγετική μάζα της ανθρωπότητας και της νέας εποχής. Φυσικά όταν λέω ηγετική δεν εννοώ αρχηγική μάζα, αλλά εννοώ αυτούς που θα είναι οι πρώτοι που θα επιλέξουν να εργαστούν για να φέρουν την νέα εποχή. Θα εργαστούν πρώτα και κύρια για τους εαυτούς τους και ως το παράδειγμα για όλους τους υπόλοιπους. Αυτή η πρώτη κρίσιμη μάζα χωρίς να αποκλείει κανέναν θα ξεκινήσει να παράγει το φαγητό και παράλληλα θα οργανώσει ένα απογραφικό σύστημα και ένα σύστημα διανομής των ανταλλακτικών προϊόντων. Τα προϊόντα αυτά δεν θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τα εμπορικά προϊόντα. Αυτό δεν θα πει ότι δεν θα έχουν καμία αξία αλλά η αξία τους δεν θα υπολογίζεται σε χρήματα αλλά σε μονάδες ανάγκης, δηλαδή κατά πόσο ένα προϊόν είναι πρώτης ανάγκης. Για παράδειγμα το καρότο είναι πιο σημαντικό από το ραπανάκι. Αν λοιπόν κάποιος από τις πολλές επιλογές που του δίνει το απογραφικό σύστημα, επιλέξει να πράξει ένα προϊόν πιο δεύτερης ανάγκης, την επόμενη χρονιά για αυτόν οι επιλογές που θα του δοθούν να περιέχουν περισσότερα προϊόντα πρώτης ανάγκης και λιγότερα δεύτερης.
Μία δεύτερη αλλά εξίσου σημαντική παράμετρος που θα καθορίζει την αξία, είναι ο βαθμός δυσκολίας της παραγωγής ενός συγκεκριμένου προϊόντος. Για παράδειγμα μία αγελάδα θέλει περισσότερη φροντίδα, φαγητό και νερό από ένα κοπάδι κότες.
Όλα αυτά χρειάζονται μελέτη και έρευνα από ειδικούς επιστήμονες στον τομέα της τροφής οι οποίοι θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην επίβλεψη της παραγωγής όπου χρειάζεται, στον έλεγχο και την πιστοποίηση αλλά και στο κομβικό κομμάτι του συστήματος της απογραφής και ανταλλακτικής διανομής. Οι συνεισφορά των ειδικών μετά από λίγα χρόνια θα πρέπει να επαλειφθεί παντελώς γιατί ο σκοπός είναι στον τομέα της παραγωγής φαγητού να είναι όλοι πλήρως καταρτισμένοι και η γνώση να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, όπως μεταδίδονται τα ήθη και τα έθιμα από τους γονείς στα παιδιά. Φυσικά η οργανωμένη πολιτεία θα έχει πάντα έναν επικουρικό ρόλο. Είδη οι άντρες καλούνται να αφιερώσουν ένα σημαντικό κομμάτι της νεότητας τους για να εκπαιδευτούν στα όπλα. Και όσο υπάρχουν οι τεχνίτες εντάσεις μεταξύ των λαών αυτό θα συνεχιστεί. Όμως σιγά σιγά αυτό το μοντέλο θα πρέπει να αλλάξει και αντί για στρατιωτική θητεία, όπως την ξέρουμε σήμερα, όλοι οι νέοι, άντρες και γυναίκες να λαμβάνουν την παιδεία για όλες τις πρώτες ανάγκες της πολιτείας. Δηλαδή όχι μόνο για την άμυνα αλλά και για την εξασφάλιση του νερού, της τροφής, βασικές γνώσεις για την διατήρηση της υγείας τους και εκπαίδευση στην παροχή πρώτων βοηθειών. Στο όραμα της νέας εποχής οι ένοπλες δυνάμεις θα γίνουν ένα στάδιο της υποχρεωτικής παιδείας και τα στρατόπεδα θα μοιάζουν περισσότερο με φάρμες.
Από ένα σημείο και μετά, οι ειδικοί, δηλαδή όσοι επιλέξουν να σπουδάσουν την τροφή, θα επικεντρωθούν στην έρευνα και την ανάπτυξη και την στελέχωση κάποιων οργανικών θέσεων στο σύστημα. Οι θέσεις αυτές δεν θα είναι μόνιμες. Η μονιμότητα και η εξαιρετικά στενή εξειδίκευση δεν έχουν θέση στη νέα εποχή.    

κεφάλαιο 14 Αναδιανομή Γης και εγκατάλειψη της φεουδαρχίας 

Φαντάζομαι ότι είναι κάπως δύσκολο για κάποιους ανθρώπους να αλλάξουν τρόπο ζωής και να παραιτηθούν από την πολυτελή ζωή. Εγώ είμαι ένα από τα παιδιά που βρήκα περιουσία από τους γονείς μου και εξαιτίας των επαναστατικών απόψεων μου κινδυνεύω να χάσω. Όμως υπάρχει μία πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Στο όραμα της νέας εποχής χωράει και η επιχειρηματικότητα για όποιον το επιθυμεί. Ίσως κάποιοι φιλελεύθεροι να βγάζουν σπυριά όταν διαβάζουν για κεντρικά συστήματα απογραφής και διανομής τροφής και αναδιανομή της γαίας. Αλλά θα ήθελα να μάθω αν πραγματικά το έχουν σκεφτεί καλά. Είναι οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου προς εμπορική εκμετάλλευση; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή η οποία δεν εξασφαλίζει τα βασικά για τους πολίτες της; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή η οποία επιτρέπει σε παιδιά να στερούνται το γάλα και το ψωμί; Στην νέα εποχή το μικτό πολιτικό σύστημα που υπάρχει σε όλες τις χώρες του κόσμου θα τελειοποιηθεί. Σήμερα καμία χώρα δεν είναι αμιγώς καπιταλιστική ή αμιγώς σοσιαλιστική. Άρα η βασική ιδέα της εξασφάλισης του ευ ζην δεν κόβει τα φτερά σε όσους θέλουν να εξασφαλίσουν περισσότερες πολυτέλειες για τους ίδιους. Δεν βάζει ταβάνι στις ορέξεις κανενός αλλά αφαιρεί μόνο τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες από την επιχειρηματικότητα. Με άλλα λόγια,  η νέα εποχή δεν βάζει ταβάνι αλλά βάζει πάτωμα, το μίνιμουμ αποδεκτό βιοτικό επίπεδο για όλους και παράλληλα μία φιλοσοφία της επαφής όλων μας με την φύση. Πλούσιοι και φτωχοί, νέοι και ηλικιωμένοι, οι πάντες θα παράγουν την τροφή τους στην ισότιμα διανεμημένη καλλιεργούμενη γη. Η αναδιανομή της γης θα πρέπει να γίνει σταδιακά, αναίμακτα, με την συναίνεση των προηγούμενων ιδιοκτητών και πιθανός με κάποια ανταλλάγματα. Είμαι κατά τις όποιας επιβολής, έχω εμπιστοσύνη στην νοημοσύνη των ανθρώπων και αυτήν επικαλούμαι. Ίσως κάποιοι να μην θελήσουν να αλλάξουν ποτέ. Πραγματικά πιστεύω ότι ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση ο πλανήτης έχει χώρο και για αυτούς. Για αυτές τις περιπτώσεις θα χρειαστούν τα ανταλλάγματα όμως η βασική ιδέα για να λειτουργήσει θα πρέπει να έχει την αποδοχή της κρίσιμης μάζας. Σε διαφορετική περίπτωση με επιβολή και με το ζόρι η ιδέα είναι καταδικασμένη. 

σημειώσεις Η Γη δεν ανήκει σε κανέναν αλλά χρεώνεται ισότιμα για την παραγωγή τροφής

Οι κατοικίες παραμένουν ιδιοκτησίες την στιγμή που δεν καταλαμβάνουν πάνω από ένα μέγιστο εμβαδό (θα πρέπει να υπολογιστεί)

Ακόμα μπορεί να υπολογιστεί πόσοι άνθρωποι μπορούν να ζουν σε μία ορισμένη περιοχή ώστε η παραμονή τους εκεί να είναι βιώσιμη. Δηλαδή να υπάρχει χώρος για να στεγάζονται, να παράγουν την τροφή τους και να εργάζονται..

Ίσως να χρειάζεται η μετακίνηση πληθυσμών. Όχι με επιβολή αλλά ως συνειδητή ανάγκη … ή κάτι τέτοιο να ουμ

κεφάλαιο 15 Αλλαγή αντικειμένου εργασίας κάθε 5 με 7 χρόνια - να σπάσει ο κοινωνικός υπνωτισμός – σπάσιμο της εξειδίκευσης

Είμαι ένας από τους τύπους ανθρώπου που βαριέται εύκολα τα ίδια και τα ίδια.
Πάντα είχα την απορία πως οι συνήθεις κάποιων ανθρώπων είναι τόσο επίμονα σταθερές.
Πάντα είχα την απορία πως πολλοί συνάνθρωποι μου εργάζονταν στο ίδιο αντικείμενο για πάρα πολλά χρόνια ή ακόμα και για ολόκληρη την ζωή τους.
 
Πολλές φορές έκανα υποχωρήσεις στην ζωή μου και εργάστηκα σε αντικείμενα τα οποία δεν με ενδιέφεραν προκειμένου να έχω έναν δικό μου μισθό και μία σχετική οικονομική ελευθερία την οποία όμως ποτέ δεν απέκτησα γιατί πολύ απλά κάτι τέτοιο ουσιαστικά δεν υπάρχει στις κοινωνίες των ανθρώπων. Εν τέλει με διάφορες προφάσεις υπέβαλα την παραίτηση μου και έφευγα ή με απέλυαν. Μάλλον είμαι τυχερός γιατί πάντα κάτι στο σύστημα μου ήταν αδύνατο να καταπιεστεί. Στην ηλικία που είμαι σήμερα έχω καταλάβει ότι η οικονομική αυτονομία των ανθρώπων είναι πλαστή, είναι φαντασίωση. Η αυτονομία είναι ένας αξιακός χώρος που πρέπει να διεκδικήσει κάποιος από τον κοινό χώρο της κοινωνίας των ανθρώπων, οι οποίοι είναι διασυνδεμένοι από την φύση τους ως κοινωνικά όντα. Μάλιστα αυτού του τύπου η αυτονομία παύει να είναι ένας ευγενής σκοπός την στιγμή που παραβιάζει την αυτονομία των άλλων. Είναι το παλιό ρητό που λέει ότι η ελευθερία σου σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία των άλλων.  Στο κεφάλαιο 03 αναφέρθηκα στους ψυχοπαθείς, αυτούς που προσπαθούν να υποτάξουν τους άλλους. Πιθανότατα μερικοί από αυτούς γνωρίζουν μεθόδους για να υποτάξουν τους άλλους και με αυτούς τους τρόπους εκτρέφουν δούλους. Δύο από αυτές είναι α. η κακοποίηση των ανθρώπων σε παιδική ηλικία καθιστώντας τους μουδιασμένους ψυχολογικά για μία ολόκληρη ζωή, κάνοντας τους δούλους των συνηθειών τους και εν τέλει ψυχοπαθής. Και β. είναι ο ιδρυματισμός. Αυτό που παθαίνουν οι άνθρωποι αν ζουν κάνοντας τα ίδια και τα ίδια στους ίδιους χώρους για πάρα πολλά χρόνια. Ο ιδρυματισμός
ΤΙ ΕΙΝΑΙ? ουκι?
Πολλοί έγκλειστοι για πολλά σε ιδρύματα και φυλακές χάνουν το μυαλό τους και αδυνατούν να ζήσουν έξω από αυτά. Αδυνατούν να αλλάξουν την ζωή τους. Μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί φυλακισμένοι λίγο μετά από την αποφυλάκιση τους κάνουν κάποια παρανομία μόνο και μόνο για να πιαστούν και να επιστρέψουν στην φυλακή. Δεν είναι απλά και μόνο βόλεμα, προκειμένου να εξασφαλίσουν την στέγαση και την τροφή τους. Είναι νόσος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να φανταστούν τους εαυτούς τους να κάνουν κάτι διαφορετικό. Θεωρώ ότι αυτό το φαινόμενο είναι εξαιρετικά ευρύτερο από τα στενά όρια των περιφραγμένων ψυχιατρικών ιδρυμάτων και φυλακών. Αυτό το φαινόμενο αγγίζει όλους τους ανθρώπους που λαμβάνουν από πολύ μικρή ηλικία επαγγελματική κατεύθυνση, πριν καλά καλά κατανοήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και χωρίς να το καταλάβουν παγιδεύονται σε ένα αντικείμενο εργασίας για μία ολόκληρη ζωή. Στην αρχή της καριέρας τους είναι γεμάτοι όρεξη και όνειρα. Μερικά χρόνια μετά, ο χρόνος διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, γίνονται κάτι σαν υπνωτισμένα αυτόματα ρομπότ που εργάζονται το πολύ πολύ λίγο παραπάνω από το μίνιμουμ των δυνατοτήτων τους.
Το φαινόμενο αυτό είναι εξαιρετικά έντονο στους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Από την άλλη πλευρά μέτρα του τύπου να προσλαμβάνονται άνθρωποι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς καμία μέριμνα για το τι θα κάνουν μετά δεν λύνει το πρόβλημα. Το επιδεινώνει, γιατί με βάση την ανασφάλεια που δημιουργεί μία σύμβαση ορισμένου χρόνου εργασίας, οι άνθρωποι αντί να διεκδικήσουν την ζωτική τους αυτονομία, χωρίς να το κατανοούν καταλήγουν να επιζητούν τον ιδρυματισμό τους απαιτώντας να μονιμοποιηθούν. Θεωρώ ότι στη νέα εποχή θα πρέπει να προωθηθεί η κυκλική εναλλαγή αντικειμένων εργασίας για όλους τους ανθρώπους ή ακόμα και η ενασχόληση με πάνω από ένα αντικείμενο. Παράλληλα θα πρέπει να καταργηθεί το οχτάωρο, όχι με την έννοια που έχει καταργηθεί σήμερα. Δηλαδή η εργασία να είναι εργασία και όχι απασχόληση και οι χρόνοι της εργασίας να μην συνθλίβουν την ενέργεια και τις προσωπικότητες των ανθρώπων οι οποίοι θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν την αυτονομία τους, στον ελεύθερο τους χρόνο. Άρα το υποχρεωτικό οχτάωρο, θα μπορούσε να γίνει εξάωρο ή ακόμα και τετράωρο εφόσον η εργασία ανταμείβεται δίκαια. Όμως η ακριβής περιγραφή του μοντέλου της εργασίας θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικής έρευνας με γνώμονα τις αντικειμενικές ανάγκες σε συνδυασμό με τον σεβασμό στην αξία της εν δυνάμει προσωπικής αυτονομίας  και δεν μπορεί να περιγραφεί γενικά. Αν οι άνθρωποι κάνουν λάθος στην επιλογή του αντικειμένου εργασίας τους να μην νιώθουν εγκλωβισμένοι αλλά να τους δίνεται ευκαιρία να αλλάξουν. Χωρίς να είμαι σίγουρος, αλλά ακλουθώντας την φυσιολογία των κυττάρων του ανθρώπου που ανανεώνονται κάθε 7 χρόνια, κάθε 5 με 7 χρόνια το πολύ στους εργαζόμενους θα πρέπει να δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουν το αντικείμενο εργασίας τους σε μία σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία της νέας εποχής. 
Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016 16:46

Άλλο ένα κείμενο που επεξεργαζόμουνα πριν να κολλήσει το κομπιούτερ μου αφορούσε τον τρόπο που εργαζόμουν σαν μπλόκερ από το 2008 έως το 2014 και πως άλλαξα τον τρόπο μου μετά.

Επιγραμματικά.

Παλιά παρακολουθούσα την ειδησιογραφία καθημερινά και συστηματικά, ενώ αντιδρούσα άμεσα με αναδημοσιεύσεις αλλά και δικά μου κείμενα άποψης ως απάντηση στην προπαγάνδα. Σήμερα επιλέγω αν, πότε και πως θα αντιδράσω. Δεν με ενδιαφέρει πια να κυνηγώ από πίσω την επικαιρότητα γιατί κατάλαβα ότι αυτό, μία ατομική προσπάθεια σαν και την δικιά μου, την οδηγεί στην εξάντληση. Αλλά και για Επιπλέον, λόγους.

ΤΕΛΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ 22-01-2017 Ικαρία
Εργασία Δαμιανού Γ. Νικολάου σε εξέλιξη 11.340 λέξεις


Η δημοσίευση αυτή είναι αφιερωμένη στον Αλέκο που είχαμε μία κουβέντα το καλοκαίρι

Blogger Motivator
www.skouliki.net

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου