Μέσα από τις σελίδες αυτού του μπλοκ ξετυλίγονται τα κουβάρια της σκέψης μου.
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016 - το ημερολόγιο του ντι τζέι
Είμαι δημιουργός και δημοσιεύω στο διαδίκτυο, με μία λέξη δημοσιογράφος. Επιπλέον, παίζω μουσική, κιθάρα και άλλα όργανα (!) ενώ μου αρέσει να παίζω μουσική και ως ντι τζέι. Αυτό θα μπορούσε να είναι το ημερολόγιο του Ντι Τζέι.
Το καλοκαίρι που πέρασε πίστευα ότι θα κάνω μία καλή σεζόν. Δεν έγινε. Δεν συνέβη. Από τα 50 απογεύματα που πίστευα ότι θα εργαζόμουν τελικά εργάστηκα πέντε έξι απογεύματα. Ποιοτικά ήταν σίγουρα καλύτερα έτσι, όμως ποσοτικά και με το μεροκάματο από τα 20 έως το πολύ τα 50 ευρώ, χρήματα δεν βγήκαν το καλοκαίρι.
Σήμερα, 2 μήνες μετά, ήταν μία ωραία ημέρα, μετά από τις ημέρες των ισχυρών ανέμων και των αναταράξεων.
Έπρεπε να το περιμένω. Έπρεπε να είμαι πιο προσεχτικός. Όμως έγινε. Και αφού έγινε κάτι σημαίνει και κάπου οφείλεται. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και όπως είχα προβλέψει, οι ημέρες 30, 31 Οκτωβρίου και Πρώτη Νοεμβρίου, θα ήταν ημέρες αλλαγών και μεταβολών τουλάχιστον στην δική μου ζωή και στο περιβάλλον μου παράλληλα. Αυτές οι αλλαγές εκφράζονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Αλλά ας μην βιαστώ να τελειώσω την ιστορία πριν ακόμα αρχίσω να την λέω, γιατί και αυτό μπορεί να γίνει και να είναι, το ίδιο ακριβώς. Ένα τίποτα, ένα ελάχιστο ποσοστό πληροφορίας μπορεί να αποτυπώσει ολόκληρη την ιστορία που μπορώ να αποτυπώσω σε αυτό το ημερολόγιο γράφοντας κάθε μέρα για ένα χρόνο, το οποίο μπορεί να σας φαίνετε, φλύαρο και απόλυτα τιποτένιο. Και είναι φλύαρο και τιποτένιο κατά μία έννοια, γιατί είναι μία προσπάθεια κωδικοποίησης αυτού που ονομάζω πνεύμα. Υπάρχει σύγχυση μεταξύ της έννοια του πνεύματος και της ψυχής και είναι λάθος. Σε αυτήν την περίπτωση με ενδιαφέρει το πνεύμα και ειδικότερα αυτό που ονομάζω το δικό μου πνεύμα. Που είναι ένας κατάλογος από ιδέες και γενικότερα πληροφορίες. Οτιδήποτε αντιλαμβάνομαι και οτιδήποτε με ενδιαφέρει αυτό είναι το πνεύμα μου. Προχθές ένα μέρος αυτού το πνεύματος αποκόπηκε από εμένα. Χάλασε το κομπιούτερ μου και όλη μου η εργασία είναι εκεί. Μελέτες, κείμενα, ηχογραφήσεις, μουσική. Όλα όσα με τόσο κόπο έχω μαζέψει και έχω επεξεργαστεί, κάποιος ή κάποια, έστω κάποια δύναμη ως φυσική φθορά μου έκοψε την σύνδεση από τις καταγεγραμμένες σκέψεις μου. Κάτι τέλος πάντων με έχει αποκόψει από αυτές τις πληροφορίες. Ο υπολογιστής μου δεν μπουτάρει, κολλάει πριν φορτώσει το λειτουργικό σύστημα.
Πολλές φορές κάποια μηχανικά αντικείμενα χαλάνε, όμως η αιτιοκρατική σχέση μεταξύ του αντικειμένου και της βλάβης είναι ύποπτη. Είναι γελοίο να πιστεύω ότι κατά τύχη χάλασε τώρα το μακ, είναι γελοίο να τα πιστεύει κάποιος ότι οποιαδήποτε μηχανικό αντικείμενο χαλάει από μόνο του. Τυχαία. Η λεγόμενη αστοχία υλικού μπορεί να θεωρηθεί τέτοια μόνο σε περίπτωση που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ άλλοτε μία βλάβη και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Τα επόμενα μοντέλα δεν θα πρέπει να έχουν αυτό το ίδιο ελάττωμα. Αν κάηκε το κύκλωμα της οθόνης σου σήμερα, θα πει ότι κάπου, κάποιοι αποφάσισαν ότι αυτό το ελάττωμα θέλουν να παραμένει.
Υπάρχουν μηχανικά αντικείμενα που κατασκευάστηκαν πριν από πολλές δεκαετίες και δεν χαλάνε. Γιατί γίνεται κάποιες φορές να κατασκευάζονται καλοσχεδιασμένα μηχανικά αντικείμενα τα οποία δεν χαλάνε. Ένα απλό παράδειγμα είναι ο λαμπτήρας πυρακτώσεως*. Υπάρχουν λαμπτήρες που δεν καίγονται ούτε σε 100 χρόνια. Κατά καιρούς αυτά τα αντικείμενα ξεχωρίζουν και μας θυμίζουν την αξία του σχεδίου δηλαδή του πνεύματος, δηλαδή της χρήσιμης πληροφορίας. Το μακ μπουκ προ δεν είναι προφανώς από αυτά τα αντικείμενα που έχουν σχεδιαστεί για να μην χαλάνε. Χαλάνε. Μάλιστα δεν είναι πρώτη φορά. Παραμένω ψύχραιμος αλλά είμαι γεμάτος θυμό. Πως φαντάζει αυτό; Σαν παγωμένη κόλαση. Όμως δεν είναι ούτε παγωμένη ούτε κόλαση. Γιατί επιλέγω να μην είναι, παρά μόνο λίγο αντιληπτή η δυσαρέσκεια μου και παράλληλη με την θερμοκρασία που είχε πέσει χθες στους 11 βαθμούς. Δεν είναι υπερβολικό το κρύο για την εποχή. Αυτό το ημερολόγιο θα με βοηθήσει με άλλους τρόπους να ξεθυμάνω.
Είναι το διαγώνισμα μου για να διαπιστώσω τι μπορώ να θυμηθώ και τι είναι σημαντικό να θυμάμαι από την εργασία που έχω προχωρήσει αρκετά. Στο μεταξύ καινούργιες ιδέες θα προκύψουν ανάμεσα στα αποτυπωμένα ενώ θα έχει διορθωθεί και το πρόβλημα στο χαλασμένο κομπιούτερ και έτσι θα τα συγκρίνω και θα προχωρήσω την εργασία μου.
ή μήπως..
Με αυτόν τον τρόπο προσπαθώ να δικαιολογήσω την ατυχία μου και το γεγονός ότι η ζωή μου μπαίνει σε δοκιμασία από φαινόμενα που δεν μπορώ άμεσα να ελέγξω. Κάποιοι μου παίζουν παιχνίδια. Με βάζουν να κάνω τα ίδια πράγματα δύο φορές. Όμως. Αυτή είναι η μιζέρια μου. Άκου από φαινόμενα που δεν μπορώ άμεσα να ελέγξω. Τι να ελέγξω; Αυτά είναι αυταπάτες. Προσπαθώ να καταλάβω. Για την ακρίβεια πολλές φορές μου πέρασε από το μυαλό ότι άλλοι ελέγχουν την ζωή μου. Και με την λέξη άλλοι εννοώ άλλες προσωπικότητες, άλλα άτομα ή άλλα πρόσωπα ή άλλες δυνάμεις ή οι δυνάμεις ή ακόμα και ο θεός. Δεν θα μπω σε αυτή τη διαδικασία. Επιλέγω σήμερα να θυμηθώ μερικά. Ότι μπορώ, και βλέπουμε.
Πέρα από την δημοσιευμένη εργασία μου και κάποιες σημειώσεις εδώ και εκεί, η εργασία αποκαθήλωσης των παραδοσιακών εξουσιών σαν έννοιες τουλάχιστον είχε προχωρήσει αρκετά. Για την ακρίβεια υπάρχουν οι τεκμηριωμένοι λόγοι που τα κράτη και πολλές άλλες εξουσιαστικές δομές όπως, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, πολυεθνικές και πολλές άλλες εξουσιαστικές οντότητες έχουν χάσει την νομιμοποίηση τους.
Είχα δημοσιεύσει σε μορφή σημειώσεων 30 από αυτούς τους λόγους έφτασα σε ένα καλό επίπεδο επεξεργασίας.
Από εδώ και στο εξής όταν θα λέω τα κράτη θα εννοώ τις ποικίλες εξουσιαστικές δομές. Τα κράτη λοιπόν δεν νομιμοποιούνται να μας χρεώνουν το οτιδήποτε και ούτε εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε τις δήθεν υπηρεσίες τους..
Δημοσίευσα τους 30 λόγους πρόχειρα και βιαστικά, και η ιδέα σαν σκοπός εγκαταλείφτηκε και έγινε κάτι άλλο. Δεν με ενδιαφέρει να φέρω την επανάσταση σερβίροντας τον κόσμο σε ένα γκρίζο μέλλον. Να το πάλι. Πάλι προσπαθώ να ελέγξω. Δεν μπορώ να ελέγξω αυτό δεν μπορώ να ελέγξω εκείνο και σίγουρα δεν μπορώ να ελέγξω την έκβαση ενός κόσμου χωρίς τα κράτη και όλα τα υπόλοιπα άσχημα και ωφέλημα που μπορούν και στον βαθμό που μπορούν και προσφέρουν. Άρα η εργασία έγινε κάτι άλλο. Μπήκε στην ανάλυση του τι σημαίνουν όλα αυτά και με ποιες έννοιες συνδέονται όλα. Τι άλλο μπορεί να γίνει για να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο και να μην υπάρχει εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Motivator
skouliki.net
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016 - το ημερολόγιο του ντι τζέι
Είμαι δημιουργός και δημοσιεύω στο διαδίκτυο, με μία λέξη δημοσιογράφος. Επιπλέον, παίζω μουσική, κιθάρα και άλλα όργανα (!) ενώ μου αρέσει να παίζω μουσική και ως ντι τζέι. Αυτό θα μπορούσε να είναι το ημερολόγιο του Ντι Τζέι.
Το καλοκαίρι που πέρασε πίστευα ότι θα κάνω μία καλή σεζόν. Δεν έγινε. Δεν συνέβη. Από τα 50 απογεύματα που πίστευα ότι θα εργαζόμουν τελικά εργάστηκα πέντε έξι απογεύματα. Ποιοτικά ήταν σίγουρα καλύτερα έτσι, όμως ποσοτικά και με το μεροκάματο από τα 20 έως το πολύ τα 50 ευρώ, χρήματα δεν βγήκαν το καλοκαίρι.
Σήμερα, 2 μήνες μετά, ήταν μία ωραία ημέρα, μετά από τις ημέρες των ισχυρών ανέμων και των αναταράξεων.
Έπρεπε να το περιμένω. Έπρεπε να είμαι πιο προσεχτικός. Όμως έγινε. Και αφού έγινε κάτι σημαίνει και κάπου οφείλεται. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και όπως είχα προβλέψει, οι ημέρες 30, 31 Οκτωβρίου και Πρώτη Νοεμβρίου, θα ήταν ημέρες αλλαγών και μεταβολών τουλάχιστον στην δική μου ζωή και στο περιβάλλον μου παράλληλα. Αυτές οι αλλαγές εκφράζονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Αλλά ας μην βιαστώ να τελειώσω την ιστορία πριν ακόμα αρχίσω να την λέω, γιατί και αυτό μπορεί να γίνει και να είναι, το ίδιο ακριβώς. Ένα τίποτα, ένα ελάχιστο ποσοστό πληροφορίας μπορεί να αποτυπώσει ολόκληρη την ιστορία που μπορώ να αποτυπώσω σε αυτό το ημερολόγιο γράφοντας κάθε μέρα για ένα χρόνο, το οποίο μπορεί να σας φαίνετε, φλύαρο και απόλυτα τιποτένιο. Και είναι φλύαρο και τιποτένιο κατά μία έννοια, γιατί είναι μία προσπάθεια κωδικοποίησης αυτού που ονομάζω πνεύμα. Υπάρχει σύγχυση μεταξύ της έννοια του πνεύματος και της ψυχής και είναι λάθος. Σε αυτήν την περίπτωση με ενδιαφέρει το πνεύμα και ειδικότερα αυτό που ονομάζω το δικό μου πνεύμα. Που είναι ένας κατάλογος από ιδέες και γενικότερα πληροφορίες. Οτιδήποτε αντιλαμβάνομαι και οτιδήποτε με ενδιαφέρει αυτό είναι το πνεύμα μου. Προχθές ένα μέρος αυτού το πνεύματος αποκόπηκε από εμένα. Χάλασε το κομπιούτερ μου και όλη μου η εργασία είναι εκεί. Μελέτες, κείμενα, ηχογραφήσεις, μουσική. Όλα όσα με τόσο κόπο έχω μαζέψει και έχω επεξεργαστεί, κάποιος ή κάποια, έστω κάποια δύναμη ως φυσική φθορά μου έκοψε την σύνδεση από τις καταγεγραμμένες σκέψεις μου. Κάτι τέλος πάντων με έχει αποκόψει από αυτές τις πληροφορίες. Ο υπολογιστής μου δεν μπουτάρει, κολλάει πριν φορτώσει το λειτουργικό σύστημα.
Πολλές φορές κάποια μηχανικά αντικείμενα χαλάνε, όμως η αιτιοκρατική σχέση μεταξύ του αντικειμένου και της βλάβης είναι ύποπτη. Είναι γελοίο να πιστεύω ότι κατά τύχη χάλασε τώρα το μακ, είναι γελοίο να τα πιστεύει κάποιος ότι οποιαδήποτε μηχανικό αντικείμενο χαλάει από μόνο του. Τυχαία. Η λεγόμενη αστοχία υλικού μπορεί να θεωρηθεί τέτοια μόνο σε περίπτωση που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ άλλοτε μία βλάβη και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Τα επόμενα μοντέλα δεν θα πρέπει να έχουν αυτό το ίδιο ελάττωμα. Αν κάηκε το κύκλωμα της οθόνης σου σήμερα, θα πει ότι κάπου, κάποιοι αποφάσισαν ότι αυτό το ελάττωμα θέλουν να παραμένει.
Υπάρχουν μηχανικά αντικείμενα που κατασκευάστηκαν πριν από πολλές δεκαετίες και δεν χαλάνε. Γιατί γίνεται κάποιες φορές να κατασκευάζονται καλοσχεδιασμένα μηχανικά αντικείμενα τα οποία δεν χαλάνε. Ένα απλό παράδειγμα είναι ο λαμπτήρας πυρακτώσεως*. Υπάρχουν λαμπτήρες που δεν καίγονται ούτε σε 100 χρόνια. Κατά καιρούς αυτά τα αντικείμενα ξεχωρίζουν και μας θυμίζουν την αξία του σχεδίου δηλαδή του πνεύματος, δηλαδή της χρήσιμης πληροφορίας. Το μακ μπουκ προ δεν είναι προφανώς από αυτά τα αντικείμενα που έχουν σχεδιαστεί για να μην χαλάνε. Χαλάνε. Μάλιστα δεν είναι πρώτη φορά. Παραμένω ψύχραιμος αλλά είμαι γεμάτος θυμό. Πως φαντάζει αυτό; Σαν παγωμένη κόλαση. Όμως δεν είναι ούτε παγωμένη ούτε κόλαση. Γιατί επιλέγω να μην είναι, παρά μόνο λίγο αντιληπτή η δυσαρέσκεια μου και παράλληλη με την θερμοκρασία που είχε πέσει χθες στους 11 βαθμούς. Δεν είναι υπερβολικό το κρύο για την εποχή. Αυτό το ημερολόγιο θα με βοηθήσει με άλλους τρόπους να ξεθυμάνω.
Είναι το διαγώνισμα μου για να διαπιστώσω τι μπορώ να θυμηθώ και τι είναι σημαντικό να θυμάμαι από την εργασία που έχω προχωρήσει αρκετά. Στο μεταξύ καινούργιες ιδέες θα προκύψουν ανάμεσα στα αποτυπωμένα ενώ θα έχει διορθωθεί και το πρόβλημα στο χαλασμένο κομπιούτερ και έτσι θα τα συγκρίνω και θα προχωρήσω την εργασία μου.
ή μήπως..
Με αυτόν τον τρόπο προσπαθώ να δικαιολογήσω την ατυχία μου και το γεγονός ότι η ζωή μου μπαίνει σε δοκιμασία από φαινόμενα που δεν μπορώ άμεσα να ελέγξω. Κάποιοι μου παίζουν παιχνίδια. Με βάζουν να κάνω τα ίδια πράγματα δύο φορές. Όμως. Αυτή είναι η μιζέρια μου. Άκου από φαινόμενα που δεν μπορώ άμεσα να ελέγξω. Τι να ελέγξω; Αυτά είναι αυταπάτες. Προσπαθώ να καταλάβω. Για την ακρίβεια πολλές φορές μου πέρασε από το μυαλό ότι άλλοι ελέγχουν την ζωή μου. Και με την λέξη άλλοι εννοώ άλλες προσωπικότητες, άλλα άτομα ή άλλα πρόσωπα ή άλλες δυνάμεις ή οι δυνάμεις ή ακόμα και ο θεός. Δεν θα μπω σε αυτή τη διαδικασία. Επιλέγω σήμερα να θυμηθώ μερικά. Ότι μπορώ, και βλέπουμε.
Πέρα από την δημοσιευμένη εργασία μου και κάποιες σημειώσεις εδώ και εκεί, η εργασία αποκαθήλωσης των παραδοσιακών εξουσιών σαν έννοιες τουλάχιστον είχε προχωρήσει αρκετά. Για την ακρίβεια υπάρχουν οι τεκμηριωμένοι λόγοι που τα κράτη και πολλές άλλες εξουσιαστικές δομές όπως, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, πολυεθνικές και πολλές άλλες εξουσιαστικές οντότητες έχουν χάσει την νομιμοποίηση τους.
Είχα δημοσιεύσει σε μορφή σημειώσεων 30 από αυτούς τους λόγους έφτασα σε ένα καλό επίπεδο επεξεργασίας.
Από εδώ και στο εξής όταν θα λέω τα κράτη θα εννοώ τις ποικίλες εξουσιαστικές δομές. Τα κράτη λοιπόν δεν νομιμοποιούνται να μας χρεώνουν το οτιδήποτε και ούτε εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε τις δήθεν υπηρεσίες τους..
Δημοσίευσα τους 30 λόγους πρόχειρα και βιαστικά, και η ιδέα σαν σκοπός εγκαταλείφτηκε και έγινε κάτι άλλο. Δεν με ενδιαφέρει να φέρω την επανάσταση σερβίροντας τον κόσμο σε ένα γκρίζο μέλλον. Να το πάλι. Πάλι προσπαθώ να ελέγξω. Δεν μπορώ να ελέγξω αυτό δεν μπορώ να ελέγξω εκείνο και σίγουρα δεν μπορώ να ελέγξω την έκβαση ενός κόσμου χωρίς τα κράτη και όλα τα υπόλοιπα άσχημα και ωφέλημα που μπορούν και στον βαθμό που μπορούν και προσφέρουν. Άρα η εργασία έγινε κάτι άλλο. Μπήκε στην ανάλυση του τι σημαίνουν όλα αυτά και με ποιες έννοιες συνδέονται όλα. Τι άλλο μπορεί να γίνει για να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο και να μην υπάρχει εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.
skouliki.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου